Wanda Otto
OTTO, Ottówna, Ottonówna, Wanda (działała 1901-1910), śpiewaczka. Była uczennicą J. Marso. Po jej debiucie 21 XI 1901 w roli Racheli ("Żydówka") w lwow. T. Miejskim stwierdzono, że "posiada talent bardzo wybitny, głos rozległy, dźwięczny, sympatyczny, muzykalność i nerw sceniczny" (cyt. za F. Pajączkowskim), nadto "postać szczupłą i zręczną'' ("Echo Muzyczne, Teatralne i Artystyczne" 1901 nr 49). Z nieco mniejszym powodzeniem wystąpiła tamże 28 XI t.r. w partii Leonory ("Trubadur") i 22 II 1902 w partii Zuzi ("Verbum nobile"); najpewniej jednak w sez. 1901/02 należała już do zespołu opery lwowskiej. Śpiewała szereg partii, przede wszystkim sopranowych, m.in. w "Cyganerii", "Mignon", Azę w "Manru". Latem 1903 brała udział w gościnnych występach opery lwow. w Krakowie; śpiewała partie: Siebla ("Faust"), Loli ("Rycerskość wieśniacza"), Racheli ("Żydówka"). Później zamieszkała w Krakowie. W grudniu 1907 śpiewała gościnnie we Lwowie. Wiosną 1910 wzięła udział w koncercie oratoryjnym w Berlinie.
Bibl.: Pajączkowski: Teatr lwow.; Solarska-Zachuta: Repertuar; T. pol. 1890-1918, zabór austr. i pruski; EMTA 1901 nr 48, 49, 1902 nr 1, 4, 6; Now. Muz. 1908 nr 2; Świat 1910 nr 17; Afisze, Bibl. Jagiell., IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
