Olga Didur-Wiktor
DIDUR Olga, zamężna Wiktorowa (18 X 1900 Warszawa - 18 VII 1963 Katowice), śpiewaczka. Była córką -> Adama D. i śpiewaczki meksykańskiej Angeli Aranda-Arelano, siostrą śpiewaczek Ewy D. i Mary D. Śpiewu uczyła się u ojca i we Włoszech. Karierę śpiewaczą rozpoczęła w Polsce, śpiewając razem z ojcem na licznych koncertach i występując gościnnie na scenach operowych, m.in. w Krakowie (24 VIII 1924; od 21 VII do 17 VIII 1925 z Zespołem Artystów Opery Warsz.; 14 VII 1926; od 2 do 31 VII 1927 z.T. Polskim z Katowic; od 1 do 27 VIII 1930 z zespołem Lwowskiej Opery i Operetki), we Lwowie (16 VI 1926 w T. Wielkim), w Poznaniu (wrzesień 1926), w Warszawie (9 VII 1927 w T. Wielkim, śpiewała Małgorzatę w "Fauście"), 21 XI 1930 debiutowała na scenie Metropolitan Opera House w roli Preziosilli ("Siła przeznaczenia"), a 29 XII 1930 śpiewała po raz pierwszy Parassię ("Jarmark seroczyński"); brała również udział w kilku koncertach należących do stałego programu tej sceny. Po powrocie do Polski śpiewała m.in. partię Toski ("Tosca") w T. Wielkim w Warszawie (15 V 1931). W grudniu 1931 rozpoczęła tournee we Francji i Włoszech. Następnie występowała m.in. we Lwowie (wrzesień 1936) i Poznaniu, gdzie śpiewała zarówno na wielu koncertach jak i w operze. Wykonywała partie sopranowe, m.in. tyt. w "Halce", "Hrabinie", "Aidzie", Mimi ("Cyganeria"), Santuzzę ("Rycerskość wieśniacza"). Okupację niem. przeżyła we Lwowie. W styczniu 1945 koncertowała w Lublinie. W 1946-47 występowała na koncertach, m.in. w Paryżu, Florencji, Rzymie, Hiszpanii i Ameryce. W 1947-60 należała do zespołu Opery Śląskiej w Bytomiu. Śpiewała tu m.in. partie Giulietty i Stelli ("Opowieści Hoffmanna"), Mistress Bentson ("Lakme"), Matki ("Janko muzykant" W. Rudzińskiego). Była żoną Stefana Wiktora, a po jego śmierci wyszła za Andrzeja Wiktora.
Bibl.: I. Kolodin: The story of the Metropolitan Opera, New York 1953; W.H. Seltsam: Metropolitan Opera Annals, New York 1949; Kur. pozn. 1926 nr 435; Kur. warsz. 1927 nr 186, 188, 1930 nr 249, 1931 nr 133, 1936 nr 264; Ruch muz. 1947 nr 6; Życie Warsz. 1963 nr 178; Afisze i programy, IS PAN.
Ikon.: H. Teodorowicz-Karpowska: Portret, olej, 1933 (fot. IS PAN).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
