Osoby

BLICHEWICZ Zbigniew
(14 maja 1912 – 16 października 1959 Monachium)

aktor

Uczęszczał do gimnazjum w Łowiczu, a następnie do PIST-u, który ukończył w 1937. W sezonie 1937/38 występował w Teatrze Miejskim w Kaliszu, latem 1938 w Teatrze Kameralnym w Warszawie, w sezonie 1938/39 w Teatrach Miejskich w Wilnie, a następnie do 1941 w tamtej­szym Teatrze Polskim. Po wkroczeniu Niemców do Wilna przeniósł się do Warszawy.

Brał udział w powstaniu warszawskim w stopniu porucznika pod pseudonimem Szczer­ba.

Po upadku powstania został wywieziony do oflagu; po wyzwoleniu występował przez pewien czas w objaz­dowym Teatrze 2 Korpusu, a następnie w polskim zespole w Londynie, gdzie m.in. grał w 1947 rolę Konrada (Wyzwolenie). Później przebywał w Ameryce i wydał wspomnienia z okresu powstania pt. Ostatnie dni ka­tedry św. Jana. W ostatnim okresie życia mieszkał w Monachium¹ i tam popełnił samobójstwo.

Obdarzony dobrymi warunkami zewnętrznymi grał m.in. Bardosa (Krakowiacy i Górale), Edka (Panna Maliczewska), Sebastiana (Wieczór Trzech Króli), Walerego (Święto­szek), Pazia (Cyd).

Bibliografia

Pam. Teatr. 1963 z. 1–4 (E. Krasiński s. 257–262; H. Krzyski s. 342).

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, PWN, Warszawa 1973.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów stosowanych w źródłowej publikacji.

Uzupełnienia bibliograficzne

• Jan Nowak (Zdzisław Jeziorański), Polska z oddali 1956–1976, Odnowa, Londyn 1988 [tu błędnie nazwisko Blichiewicz, Blichiewiczówna];
• Zbigniew Blichewicz „Szczerba”, Ostatnie dni katedry św. Jana, Wydawnictwo M. M., Pruszków 2005;
• Zbigniew Blichewicz „Szczerba”, Tryptyk powstańczych wspomnień : dni „krwi i chwały” czy obłędu i nonsensu, Archiwum Akt Nowych, Warszawa; Oficyna Wydawnicza Finna, Gdańsk 2009;
• Lechosław Gawlikowski, Pracownicy Radia Wolna Europa. Biografie zwykłe i niezwykłe, Instytut Studiów Politycznych PAN, Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, Warszawa 2015.

Przypisy

1. Pracował w Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa.↩︎