Władysław Renard
RENARD Władysław, właśc. Szymon Władysław Czarnocki (ok. 1868 Warszawa - 21 I 1937 Wilno), konferansjer, aktor. Był pisarzem, autorem sztuk teatr., np. "Psyche", "Smutne kwiaty", "Detektyw i teściowa". W 1903 występował w Kaliszu z Warsz. Kołem Miłośników Sceny, w styczniu 1906 w t. Elizeum w Warszawie. W 1909 był konferansjerem kabaretu Momus (pisał też dla niego teksty). We wrześniu 1909 występował w warsz. t. Oaza. Następnie zamieszkał w Wilnie; w 1912-13 sporadycznie brał udział w imprezach dobroczynnych i okolicznościowych. W 1916-19 był w zespole działowym pod kier. Z. Śmiałowskiego, który występował w T. Polskim i T. Lutnia, a w 1919 przyjął nazwę Polski T. Artystyczny. Grał takie role, jak: Maurycy Delanoy ("Bęben"), Boruta ("Zaczarowane koło"), Jędrzej ("Mąż z grzeczności"), Evans ("Polka w Ameryce"), a także reżyserował np. "Śluby panieńskie". Najbardziej znaczący w jego działalności teatr, był jednak udział w Momusie. Pisał o nim wówczas W. Rabski: "Pan Czarnocki ma naprawdę styl kabaretowy. Czy jako deklamator, czy jako herold okrzykujący nowy numer widowiska, zawsze ma ton brawurowy i sympatyczną dezynwolturę" (cyt. za H. Karwacką). Po latach wspominał go A. Szyfman: "Renard miał świetną sylwetkę, autorytatywny ton i niekiedy bardzo zjadliwy dowcip". Był znaną postacią w Wilnie. Po I wojnie świat. działał w Tow. Popierania Sceny, był współred. "Kuriera Wileńskiego" i wydawnictwa "Szlakiem Reformacji", wieloletnim kuratorem Wil. Synodu Kościoła Ewangelicko-Reformowanego i członkiem konsystorza tego Kościoła; naczelnikiem Wydz. Wileńskiej Izby Skarbowej.
Bibl.: Bibliografia dramatu; Dymek z papierosa s. 134, 135 (A. Szyfman; il.); Karwacka: Momus s. 66, 76 (il.), 79, 84, 122; Kaszyński: Teatralia; Romer-Ochenkowska s. 49; Sempoliński: Wielcy artyści; Dz. Wil. 1918 nr 113, 133, 159, 175, 226; Kur. Litew. 1912 nr 52, 1913 nr 199; Kur. Warsz. 1906 nr 29; Afisze, IS PAN. Ikon.: Mir (M. Ostoja-Gajewski): R., portret, karyk., rys., tusz, repr. Kur. Świąteczny 1909 nr 3 (za H. Karwacka: Warszawski kabaret artystyczno-literacki Momus, Warszawa 1982) oraz R., portret, karyk., rys., repr. Dymek z papierosa, Warszawa 1959.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
