Ewelina Szymańska
SZYMAŃSKA Ewelina, zamężna Mierzejewska, pseud. E. Lubicz (6 II 1903 Warszawa - 12 X 1972 Warszawa), tancerka. Była córką Jana Sz., urzędnika akcyzy, i Zofii z Guziakowskich, siostrą tancerki Ireny Sz., żoną -> Bolesława Mierzejewskiego (ślub 23 III 1922). W 1911-20 uczyła się w warsz. szkole baletowej, m.in. pod kier. H. Rządcówny. Od sez. 1914/15 występowała w warsz. T. Wielkim, w sez. 1915/16 była wymieniana wśród solistek baletu, w 1917 z tym zespołem tańczyła w Płocku. W pierwszej poł. 1919 występowała w warsz. t. Miraż, w sierpniu t.r. w t. Sfinks (używała wtedy nazwiska Sz. i Lubicz). W 1920-32 i w sez. 1934/35 była koryfejką w zespole baletu opery warszawskiej. W 1923 występowała gościnnie w Ciechocinku. W 1932-39 uczyła w szkole baletowej I. Szymańskiej w Warszawie. W 1936 tańczyła w warsz. Wielkiej Operetce. W 1937 opracowała w Nowym Jorku, z miejscowym zespołem, tańce do widowiska z cyklu "Noce w Polsce". W sierpniu 1939 wyjechała do Francji, gdzie zastał ją wybuch wojny. Pracowała jako nauczycielka baletu. W 1947 wróciła do Polski i do 1957, kiedy przeszła na rentę, była instruktorem baletowych zespołów prowadzonych przez związki zawodowe. Występowała m.in. w "Wariacji V" (pas de huit), "Zaczarowanym flecie", tańczyła jedną z przyjaciółek Lizetty ("Lizetta"), Wiślankę i Odaliskę ("Pan Twardowski" L. Różyckiego) i Kulkę śniegową ("Bajka" L. Rogowskiego). J. Ciepliński pisał, że odznaczała się wysokiej klasy tanecznym temperamentem.
Bibl.: Ciepliński: Szkic dziejów; Mamontowicz-Łojek: Terpsychora (il.); Mrozek s. 290; E. Orzechowski: Teatr polonijny w Stanach Zjednoczonych, Wrocław 1989; Kur. Warsz. 1919 nr 17, 26, 32, 82, 89, 100, 133, 228; Scena Pol. 1922 z. 11-12, 1929 z. 2; Życie Warsz. 1972 nr 248; Afisze, programy, IS PAN, MTWarszawa; Straus: Repertuar 1914-15, 1915-16.
Ikon.: Z.Piramowicz: Portret, kredka, ok 1940 - własność rodziny
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
