Jan Grabowiecki
GRABOWIECKI Jan Edward (11 X 1869 Skarbkowa Wieś, pow. rawski - 15 X 1935 Warszawa), aktor, reżyser, dyr. teatru. Był synem ziemianina Jana Erazma G. i Wandy z Grochowskich, mężem - Zofii G. Po ukończeniu gimn. studiował na uniw. we Lwowie. Ożenił się z aktorką Zofią Turowicz. W 1893 zaangażowany został przez T. Pawlikowskiego do t. krak. i występował tu do 1895, gł. w rolach amantów. W lecie 1895 występował w Krynicy, w sez. 1895/96 w t. pozn,, w lecie 1896 w warsz. t. ogr. Belle Vue, w 1896-98 w t. lwow., do grudnia 1896 z zespołem lwow. w Krakowie, a w lecie 1897 w warsz. t. ogr. Bagatela. Miał dobre warunki zewnętrzne, grał takie role jak: Lubomir ("Zrzędność i przekora"), Filon ("Balladyna"), Laertes ("Hamlet"), Zbigniew ("Mazepa"), Karol ("Zbójcy"). We Lwowie zajął się twórczością dramatopisarską. Napisał kilkanaście sztuk. Ważniejsze: "Harpagoni" (1897), "Towarzyszki życia" (1897), "Na miejskim bruku" (1898). Używał pseud. literackiego Sirkowski. Pracował też jako dziennikarz w prasie warszawskiej. Ze sceną współpracował już tylko dorywczo jako reżyser, w 1910 w T. Popularnym w Warszawie, w 1911 w Płocku, w sez. 1913/14 jako inspicjent w T. Polskim w Warszawie. W maju 1915 był przez krótki czas dyr. T. Powszechnego w Warszawie. Po I wojnie świat. został podinspektorem policji i redaktorem pism: "Gazeta Administracji i Policji Państwowej" i "Na posterunku".
Bibl.: PSB VIII (S. Dąbrowski); Kur. warsz. 1935 nr 287; Afisze, IS PAN; Akt urodzenia, parafia Lubania, pow. rawski (wg informacji S. Dąbrowskiego).
Ikon.: Fot. pryw. - Arch. m. Krakowa i woj. krakowskiego, MTWarszawa, zb. S. Dąbrowskiego.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
