Osoby

Trwa wczytywanie

Julia Łozińska

ŁOZIŃSKA Julia, z Surinów, Surynów, 1° v. Raszewska (działała 1828-1859), aktorka. Była żoną najpierw -> Wincentego Raszewskiego, potem -> Władysława Ł. Wg S. Krzesińskiego pochodziła z Wilna i była córką pułkownika. W 1828-40 występowała pod nazwiskiem Raszewska gł. w zespole swego pierwszego męża W. Raszewskiego, m.in. w Kaliszu (1828, sez. 1835/36), Poznaniu (1838), Gnieźnie, Radomiu (1839); w okresie tym grała też w Krakowie (sez. 1830/31 i 1833/34) oraz w Lublinie (1832). Ok. 1840 wyszła za aktora Władysła­wa Łozińskiego i odtąd używała na scenie jego nazwi­ska. W 1841 występowała w zespole W. Łozińskiego, m.in. w Łęczycy, Kutnie, Płocku, Poznaniu, Gnieźnie. 22 VI 1842 wystąpiła wraz z mężem gościnnie w t. lwow.; grała wtedy Amelię ("Trzydzieści lat, czyli Życie szulera"). W 1843 występowała najpierw w Krakowie (od marca do czerwca), w sez. 1843/44 we Lwowie, w 1844-45 w zespole Łozińskiego, m.in. w Lublinie i Siedlcach, od września 1846 do 1851 w t. lwow., w 1853 w zespołach Pillik-Wolskiej w Kamieńcu Po­dolskim i P. Zielińskiej w Humaniu, w 1855 w Żytomie­rzu, w 1858-59 w zespole T. Borkowskiego w Kijowie. Grała role amantek w dramatach i komediach. W po­czątkowych latach kariery (np. w 1838 w Poznaniu) podobała się m.in. jako Jenny ("Wariatka"), Małgo­rzata ("Wieża piekielna"), Amelia ("Jest temu lat szesnaś­cie"), Cera ("Niewolnica z Surynam"). Później, podczas występów na większych scenach w Krakowie i Lwowie była ostro krytykowana za złą, często monotonną grę, słaby głos, brak urody i niewłaściwie dobrane kostiumy. Mimo to grała czołowe role, m.in. Ludwikę ("Intryga i miłość"), Teresę ("Teresa, czyli Sierota z Ge­newy"), Elizę ("Akt piąty"), Klarę ("Śluby panieńskie"), Barbarę ("Barbara Zapolska"), Margrabinę ("Czarny lekarz"), Wojewodzinę ("Zosia Przybylanka"), Erazmową ("Okrężne").
Bibl.: Estreicher: Teatra; Got: Teatr Meciszewskiego; Grot: Dzieje sceny w Poznaniu Krzesiński: Koleje życia s. 216, 217, 220, 255, 271, 273, 279; Meciszewski: Uwagi s. 154, 162-163; Pepłowski: Teatr we Lwowie I s. 184, 205, 209, 213, 223; Ste­fański: Teatr w Kaliszu s. 53; Kur. warsz. 1839 nr 327, 1840 nr 36, 1855 nr 40.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji