Matylda Perchorowicz
PERCHOROWICZ Matylda, z Boguckich, 2° v. Stobińska (ur. 21 III 1835 Płock - działała do 1888), aktorka. Była córką Grzegorza Boguckiego, szewca, i -> Doroty Boguckiej, żoną -> Teofila P., potem -> Feliksa Leona Stobińskiego, matką -> Marii Stobińskiej. Występowała podobno już od 1848, początkowo pod nazwiskiem panieńskim. W 1857 należała do zespołu P. Ratajewicza w Radomiu i Solcu, w 1858 występowała w zespole T. Chełchowskiego w Lublinie. Zapewne w 1858 wyszła za aktora Teofila Perchorowicza i odtąd używała na scenie jego nazwiska. Jesienią tego roku występowała w zespole J. Barańskiego w Łowiczu, od 30 XII 1858 do końca 1862 w zespole P. Ratajewicza (m.in. w Lublinie), w 1862/63 i 1864/65 w zespole A. Miłaszewskiego najpierw na prowincji, potem w Krakowie i Lwowie, w lecie 1865 u K. Łobojki w Rzeszowie, w 1866 i 1867 w zespole J. Okońskiego, m.in. w Piotrkowie i Częstochowie, w 1870-71 w zespole F. Stobińskiego (Łomża, Siedlce, warsz. t. ogr. Alhambra, Nowy Dwór), w 1872-74 w zespole J. Okońskiego w Puławach, Krasnymstawie, Radomiu. Po śmierci pierwszego męża, w 1873 wyszła powtórnie za mąż i zaczęła używać na scenie nazwiska Stobińska. W 1875-81 występowała w zespole prowadzonym przez męża F.L. Stobińskiego (Zamość, Janów, Łowicz, Lipno, Ciechanów), następnie w zespole K. i S. Sarnowskich w Łowiczu (1885) i w zespole J. Puchniewskiego w Płocku (1888). Role: Indiana ("Indiana i Charlemagne"), Precjoza ("Precjoza"), Maria ("Córka pułku"), Wanda ("Ułan i grenadier"), Aniela ("Damy i huzary"), Hrabina ("Ciężka próba").
Bibl.: Estreicher: Teatra; Dąbrowski: Teatr w Lublinie; Krzesiński: Koleje życia s. 370, 372, 379, 392, 410; Miłaszewski: Spraw. 1864-69; Afisze Bucholtzów, WAPLublin; Akt urodzenia nr 18 s. 216/105, Arch. Diecezjalne, Płock.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
