Józef Urstein
URSTEIN Józef (19 III 1886 - 7 X 1923 Warszawa) aktor. Ukończywszy gimn. w Warszawie rozpoczął studia prawnicze na miejscowym uniw. występując równocześnie jako piosenkarz na koncertach prywatnych. W 1913 występował w Łodzi w t. Bi-Ba-Bo, w 1914 odbywał tournee po Małopolsce. W czasie występów w Zakopanem został aresztowany, następnie jako poddany ros. musiał wyjechać do Wiednia. Ukończył tam kursy handlowe oraz zorganizował t. dla uchodźców z Galicji. Od 1917 występował w warsz. t. Miraż, w lecie 1919 gościnnie w Płocku, Włocławku i Krynicy, potem w warsz. t. Qui Pro Quo, w 1921 w t. Miraż i Bagatela, od 1922 do końca życia w Qui Pro Quo. Wg L. Sempolińskiego był "niewysoki, z ogoloną głową, o wybitnie semickim wyglądzie, bardzo elegancko ubrany. Odnalazł swój styl i już po pierwszym występie w piosenkach szmoncesowych zdobył sobie duże uznanie publiczności". Szczególnie popularne były tzw. monologi Pikusia, wygłaszane przez U. przez telefon. Zmarł na serce w czasie przedstawienia rewii "Będzie lepiej".
Bibl.: Dymek z papierosa s. 295; Sempoliński: Wielcy artyści (il.); Kur. warsz. 1923 nr 279; Scena pol. 1923 nr 7-12.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973