Urojenia
obsada: 1K, 1M
gatunek: tragikomedia
To chyba pierwsza w polskiej dramaturgii sztuka napisana językiem esemesów. Jej bohaterowie, Patryk i Anika, przedstawiciele nowej klasy średniej, porozumiewają się za pomocą krótkich komunikatów, które wysyłają do siebie przez telefon komórkowy - ona z domu, on z pracy. Kiedy spotykają się na żywo, ich język nie staje się jednak bogatszy, nadal sprowadza się do krótkich jak hasła reklamowe formuł, w których wyrażają wszystko: emocje, potrzeby, marzenia, stosunek do świata i do siebie nawzajem. Gotowe klisze podsuwają im media. Anika żyje problemami celebrytów: kłopoty małżeńskie Kasi Figury, ciąża Kory czy buty Moniki Olejnik zastępują jej własny świat. Jej partner Patryk po utracie pracy w korporacji postanawia sprzedawać ich życie intymne. W tym celu montuje w sypialni kamerę i transmituje obraz przez internet. W ich świecie życie prywatne przenika się z publicznym, jedno i drugie jest skomercjalizowane, polega na kupowaniu i sprzedawaniu urojeń. To sztuka o kryzysie komunikacji, o braku dialogu, skonstruowana po mistrzowsku z namiastki zdań i myśli. Mało jest w dramaturgii tak dotkliwych obrazów językowej nędzy.
źródło: www.adit.art.pl
Ukryj streszczenie