Czas akcji:
Miejsce akcji:
Obsada: 4 role męskie, 2 role kobiece.
Druk:
Dramat Mariusza Bielińskiego to właściwie cykl monologów, opowiadających historię jednej rodziny. Monologi postaci - Mamy, Taty, Brata, czy głównego bohatera Marka - to jedynie wspomnienia, fragmenty dawno minionych zdarzeń, które czasem przybierają formę życzenia czy też modlitwy, w końcu stają się rodzajem spowiedzi. Czas w dramacie jest nieokreślony - reminiscencje z dzieciństwa przeplatają się z teraźniejszością, dwunastoletni chłopiec jadący rowerem po chwili ma lat dwadzieścia i odbywa właśnie służbę wojskową, właściwie nie wiadomo nawet, czy żyje (pytanie Mamy: "Dlaczego ty się synku zabiłeś?"). To, co rzeczywiste, przekształca się w przerażający fantazmat, gdy Marek w szczegółach opisuje mord dokonany na rodzicach, zaraz potem rodzice pojawiają się na scenie, by dokończyć opowiadaną historię o Marku, który niegdyś uczył się grać na klarnecie.
Tekst Bielińskiego to współczesna wersja dramatu subiektywnego - świat przedstawiony istnieje w wyobraźni bohatera, wszystkie przywoływane wydarzenia stają się projekcją w jego umyśle, nawet postać przyjaciela Wiktora wydaje się zmyślona.
Wartością sztuki jest jej prostota, niezwykła umiejętność przeobrażenia codziennego doświadczenia w refleksję nad tym, co wielkie i nierozstrzygalne. Jak pisze Bieliński: "Słowa odsłaniają niewiele. Reszta to mrok".
Dramat zdobył główną nagrodę w 2007 roku w konkursie na dramat inspirowany życiem, myślą i twórczością Jana Pawła II. Konkurs ogłosiło Centrum Myśli Jana Pawła II.
Ukryj streszczenie