Czas akcji: koniec XX wieku.
Miejsce akcji: małe mieszkanie w Warszawie.
Osoby: 1 rola męska i 1 rola kobieca.
Druk:
Bohater dramatu, Andrzej, ma około trzydziestu pięciu lat i mieszka samotnie. Kiedyś był poetą, później pisał teksty piosenek dla znanego zespołu muzycznego, a obecnie pracuje jako copywriter w dużej agencji reklamowej. Niedawno rozstał się z żoną, a z nieudanego związku pozostała córka, w której Andrzej jest nieprzytomnie zakochany. Bohater dużo pije, dużo pracuje i prowadzi bardzo "rozrywkowy" tryb życia.
Sztuka zaczyna się, gdy dociera do mieszkania z atrakcyjną dziewczyną, dziesięć lat od niego młodszą Moniką. Pracuje ona jako prezenterka muzyki w radiu "Stolica". Jest bardzo ambitna i pragmatyczna w realizacji swoich zamierzeń. Andrzej przyprowadził ją do swego mieszkania jedynie po to, aby iść z nią do łóżka. Dla Moniki jednak spotkanie z Andrzejem ma całkowicie inny sens. Monika przez wiele lat uczestniczyła w festiwalu w Jarocinie i tam jeszcze, jako nastolatka, zetknęła się z Andrzejem jako gwiazdą estrady. Teraz korzysta z nadarzającej się okoliczności i chce skonfrontować swoje młodzieńcze wyobrażenia z rzeczywistością. Andrzej, z wyraźną nadwagą i szklanką whisky w ręku nie wypada zbyt dobrze, a jego nie posprzątane i zagracone mieszkanie robi na niej fatalne wrażenie. Mocno zdegustowana szybko opuszcza garsonierę, pozostawiając zawiedzionego Andrzeja z butelką whisky przed komputerem.
Dwa tygodnie później znów spotykamy Monikę w mieszkaniu Andrzeja. Teraz wygląda ono dużo lepiej niż na początku, a strój Moniki wskazuje, że właśnie wyszła z łóżka, w którym Andrzej jeszcze leży. Po upływie następnego tygodnia Monika wprowadza się do Andrzeja i mieszkanie zmienia się nie do poznania. Powoli dowiadujemy się też kilku istotnych szczegółów z życia Andrzeja i Moniki. On był w stanie wojennym nauczycielem i napisał tomik wierszy, który wydał w obiegu nieoficjalnym. Gdy po aresztowaniu odmówił współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa, został wyrzucony ze szkoły bez prawa powrotu do zawodu. Ona pochodzi z Przemyśla, skąd, nie mogąc wytrzymać dusznej i klerykalnej atmosfera małego miasteczka, uciekała do Jarocina w poszukiwaniu wolności i możliwości oddychania powietrzem pozbawionym dymu świec. Ostatecznie przyjechała do Warszawy, gdzie próbuje zbudować swą przyszłość właśnie w oparciu o Andrzeja. Ten jednak nie potrafi dokonać wyboru. Przy żonie nadal trzyma go dziecko i boi się, że straci je, gdy jego miejsce zajmie jakiś nowy tatuś.
W kolejnych scenach obserwujemy życie Andrzeja i Moniki, którzy spotykają się najczęściej rano lub wieczorem, omawiają wydarzenia minionego dnia bądź robią plany. Pewnego wieczora Andrzej opowiada, jak spotkał oficera SB, który był sprawcą jego usunięcia ze szkoły, pracującego teraz w charakterze przedstawiciela handlowego znanej zachodniej firmy. Czując potrzebę zemsty, zrobił mu głupi numer w trakcie nagrania telewizyjnej reklamy, za co tamten wyrzucony został z doskonałej posady. Ale niestety i Andrzej stracił dobrze płatną pracę. Teraz została mu tylko poezja, muzyka, alkohol i Monika, której jednak niezbyt się podoba taki wariant życia z Andrzejem. W życiu Moniki następuje mała rewolucja. Wygrywa konkurs na prezenterkę przeglądu debiutów na festiwalu w Jarocinie. Jej życiowe marzenie zostaje zrealizowane, tylko cena, jaką przychodzi za to zapłacić, jest wysoka. Monika, w ramach tak zwanej transakcji wiązanej, staje się kochanką jednego z organizatorów festiwalu. Wydawać się może, że świat wspólnych poranków i wieczorów Andrzeja i Moniki wali się ostatecznie i nieodwracalnie. Z mieszkania Andrzeja znikają rzeczy Moniki, a on sam pozbawiony pracy i bliskiej osoby coraz bardziej popada alkoholizm. Wreszcie wsiada półpijany do samochodu i usiłuje popełnić samobójstwo. Wychodzi jednak z wypadku z życiem i trafia na dwa tygodnie do szpitala. Tam uświadamia sobie, że kocha Monikę. Ona w tym czasie dochodzi do wniosku, że Andrzej nie był dla niej tylko kolejnym szczeblem do kariery. W szpitalu odwiedza Andrzeja także jego była żona i obiecuje mu, że niezależnie od tego, jak jej się w życiu ułoży, jego córka zawsze będzie wyłącznie jego córką. Andrzej obiecuje definitywnie odstawić alkohol, gdy tylko Monika do niego wróci i zabrać się do pisania testów piosenek, które ona ma lansować w radiu "Stolica". Sztuka kończy się happy endem, ale po słowie KONIEC można jeszcze przeczytać, jako post scriptum, interesująca uwagę autora: "Podobieństwo do rzeczywistych osób lub instytucji jest najzupełniej przypadkowe."
Ukryj streszczenie