Pigułki przeciw przemocy
W Żaku pokazano w miniony weekend dwa spektakle teatralne, których przewodnim tematem jest przemoc, totalitaryzm, strach przed śmiercią i rozkładem.
"Noc Helvera" najbardziej znaną ze sztuk Ingmara Villqista, pokazał Teatr Polski z Poznania. Zobaczyliśmy teatralną (wcześniej pokazał ją Teatr Telewizji) wersję dramatu Karli, kobiety, która dla odkupienia własnych win zdecydowała się na opiekę nad upośledzonym młodym mężczyzną. Tłem ich wzajemnej relacji jest totalitarna nagonka na "ścierwusów". Helver zafascynowany wpajaną weń ideologią i wojskowym drylem sam staje się jej ofiarą. Od tragicznej śmierci chroni go Karla, trochę jego matka, a trochę taka "pani żona". Scena, w której Karla karmi kolorowymi pigułkami Helvera, wmawiając mu, że to tylko zabawa w układanki, to najpiękniejszy ludzki gest, który pokazuje chęć chronienia od strasznej śmierci kogoś, kogo się kocha. Inscenizacji w reżyserii Pawła Łyska nie sposób nie porównywać z przedstawieniem Barbary Sass w Teatrze Telewizji. Telewizyjna Karla zdawała się być znacznie bardziej świadoma własnego wyboru i sytuacji, w której się oboje znaleźli, na tym wygrywał też cały spektakl. Po odmienną formę teatralizacji przemocy sięga będzińska formacja Teatro La Terrosimo Suka OFF. W spektaklu "Matryca-Hardware" aktorzy przyobleczeni od stóp do głów w czarne foliowe uniformy straszą widzów biologicznym rozkładem, zanikiem ludzkich reakcji, uprzedmiotowieniem ludzkiego biologizmu. Przyglądając się rozkawałkowywaniu kukły, z której tryska biała ciecz, wid czuje się trochę jak naoczny świadek sekcji zwłok, trochę jak żywcem zamknięty w krematorium. Choć autorzy przedstawienia deklarują, że ich działania nie są obliczone na wywołanie szoku i nie hołdują bezzasadnej perwersji, widzowie wychodzą z przedstawienia Suki psychicznie wykończeni i przerażeni.
