Artykuły

Najpierw nauka, po godzinach sztuka. Tak będzie w nowej sali Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa, która ma szansę zmniejszyć deficyt poznańskich sal widowiskowych.

Czarno-brązowe, pofałdowane ściany. Podwieszany sufit z sekwencyjnie rozmieszczonymi kasetonami. Z ciemnością kontrastują czerwone siedziska, z których widać mrugające czujniki podczerwieni. Dzięki nim głos z kabiny tłumaczy bezprzewodowo dociera do słuchawek audytorium. Z kolei tłumacze widzą to, co dzieje się na sali - obraz dociera do nich z pochowanych w bocznych ścianach kamer. Tak może wyglądać międzynarodowa konferencja. - Przede wszystkim stawiamy na dydaktykę. Ale sala zaprojektowana jest w taki sposób, by mogły się w niej odbywać również wydarzenia artystyczne - mówi Anna Drewniak z Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa. - Np. prowadzony przez nas klub filmowy Filmokrąg dotychczas korzystał z gościnności kin Rialto i Muza. Teraz wreszcie znajdzie swoje miejsce.

Ale sala główna przeznaczona będzie nie tylko dla studentów WSNHiD. - To miejsce dla wszystkich, którzy chcą zrobić coś ciekawego. Jeśli ktoś ma pomysł na fajny projekt i przy okazji problem ze znalezieniem przestrzeni do jego realizacji, może liczyć na naszą pomoc - opowiada Piotr Wróblewski, którego zadaniem jest ściąganie na aulę ciekawych pomysłów z zewnątrz. I tłumaczy, dlaczego szkoła na sali nie chce zarabiać: - Nie chce i nie może, bo budowa współfinansowana jest ze środków unijnych. Poza tym jesteśmy szkołą, nie prywatną agencją.

Jedną z instytucji, która chce korzystać z udostępnionej przez uczelnię przestrzeni jest Polski Teatr Tańca. Dyrektorka teatru Ewa Wycichowska tłumaczy dlaczego: - Nie mamy stałego miejsca, więc od razu przyjęliśmy zaproszenie. Tym bardziej, że od początku mieliśmy wpływ na kształt sali i jej wyposażenie. Czyli? - Amfiteatralna widownia, podwieszany system scenografii, regulowane światła, pudełkowa scena. Będziemy tam bardziej u siebie, niż gdzie indziej - podkreśla Wycichowska.

Jest szansa, że Aula Artis stanie się przystanią także dla innych. W Poznaniu brakuje sal widowiskowych z prawdziwego zdarzenia. Zdają sobie z tego sprawę w WSNHiD. - Już teraz z Eskulapa przeniosła się do nas jedna z imprez festiwalu audiowizualnego Vivisesja - mówi Wróblewski i pokazuje harmonogram na listopad. Co my tu mamy? W najbliższy weekend krótkie filmy - Future Shorts oraz fotocasty, czyli zdjęcia na żywo miksowane z muzyką. Potem oficjalne otwarcie i koncert Voo Voo. Dzień później rozpocznie się festiwal flamenco, a po nim Vivisesja oraz "Minus 2" - premiera Polskiego Teatru Tańca. Na koniec miesiąca, 28 listopada, finałowy koncert Made in Chicago.

Architekt Mariusz Wrzeszcz nie ukrywa, że pod kątem takich wydarzeń aulę projektował. - To wielofunkcyjna sala, która maksymalnie zmieści 600 osób. Dzięki ruchomej ściance przestrzeń dzieli się na dwie niezależne od siebie części. Pierwsza z amfiteatralnie stopniowaną widownią na wzór teatru klasycznego oraz z piętrem dla akustyków. Tam regulować można nagłośnienie i oświetlenie. Druga część to "zascenie" - pusta przestrzeń, na którą wjechać mogą mobilne platformy z siedziskami.

Wrzeszcz do pomocy przy projekcie poprosił fizyka i akustyka, Piotra Pękalę. - Nie chodzi o to, by dźwięk wytłumić czy odbić, ale rozproszyć. Pomagają w tym wykonane z akustycznego dyfuzora ściany ułożone w lekki zygzaczek. Dźwięk pada pod jednym kątem, a odbija się pod różnymi, dobiegając we wszystkie zakamarki - opowiada specjalista o zastosowanych rozwiązaniach. - Podobnie sufit, czyli kasetony o różnej głębokości. Dzięki nim dźwięk dociera nawet na balkon.

Wielofunkcyjna sala jest częścią nowego skrzydła WSNHiD. Obok niej znajdą się tam sale komputerowe i wykładowe oraz kompleks sportowy z salami do fitnessu, kortami do squasha i siłowniami.