Gloria Artis dla Melskiego
- W wojsku przeczytałem ogłoszenie o naborze do Studium Aktorskiego przy Teatrze Polskim i wystartowałem, nie myśląc o konsekwencjach tego kroku - STANISŁAW MELSKI spędził we wrocławskim teatrze 30 lat.
Krzysztof Kucharski: Wrocławski Teatr Polski ma lat 65, a ty w nim spędziłeś 30. Kawał czasu.
Stanisław Melski: Plus trzy lata Studium Aktorskiego w tym teatrze, to razem 33 lata. Ponad połowa mojego dorosłego życia Wiem! Teraz spytasz, czy żałuję tych lat!
Opowiedz o swojej drodze do Teatru Polskiego.
- W wojsku przeczytałem ogłoszenie o naborze do Studium Aktorskiego przy Teatrze Polskim i wystartowałem, nie myśląc o konsekwencjach tego kroku. Stanąłem przed komisją, w której pośrodku siedział Igor Przegrodzki, największa aktorska osobowość w historii tej sceny, i mnóstwo wspaniałych aktorów tego teatru: Iga Mayr, Jadzia Skupnik, Andrzej Polkowski, Sławka Dubiel, Mirka Lombardo, Ferdek Matysik, Zyzio Bielawski, no i Piotr Paradowski, który był szefem. To oczywiście nie wszyscy. W efekcie ich pracy w tym pierwszym naborze znalazła się razem ze mną Gosia Dobrowolska, która później zdobyła sporą popularność jako aktorka filmowa w Australii, Czarek Harasimowicz - teraz scenarzysta filmowy i reżyser, nieżyjący Tadziu Szymków - bardziej spełniony w filmie niż w teatrze. Wreszcie Jurek Senator, który jest teraz aktorem Wrocławskiego Teatru Współczesnego. Było nas tylko dziesięcioro. Myślę, że reprezentacja jest dobra.
Po dyplomie pojechałeś do Bydgoszczy, ale nie poszalałeś tam specjalnie
- Poszalałem na scenie, zrobiłem salto i go "nie dokręciłem". Skończyło się półrocznym gipsem. I w tym gipsie przyjechałem do gabinetu nowego dyrektora Teatru Polskiego - Igora Przegrodzkiego, który powiedział tylko: "Widzę i wszystko wiem, złóż papiery". Po tym jednym zdaniu złożonym zostałem aktorem Teatru Polskiego.
Wpadłeś w oko Tadeuszowi Mincowi, który wyreżyserował znaczące dla tej sceny przedstawienia.
- Chyba obejrzał "Szewców" Witkacego i mnie wybrał. Pierwsze jego pytanie brzmiało: "Czy umiesz gwizdać na palcach?". Po tym pytaniu zagrałem główną rolę w jego inscenizacji "Woyzecka" Buechnera. On mnie nauczył oszczędności środków i dokonywania trudnych wyborów wbrew sobie, bo też grałem w kilku jego przedstawieniach. Podobnie jak u Jerzego Jarockiego, a także w spektaklach Andrzeja Wajdy czy Mikołaja Grabowskiego
Wojciechem Pokorą i Maćkiem Wojtyszką pogardzasz
- Z jednym i drugim przeżyłem wspaniałe przygody. Farsę "Okno na parlament" w reżyserii Pokory gramy do dziś od 1994 roku. A Wojtyszko obsadził mnie w tytułowej roli w swoim hicie na Zapolskiej: "Kandyd, czyli Optymizm" Woltera. Zagraliśmy to 200 razy przy kompletach na widowni liczącej 1212 miejsc.
Pod koniec ubiegłego roku Twój spektakl "Piaskownica" Walczaka zbierał nagrody w Toruniu i Moskwie. Tym razem wystąpiłeś w roli reżysera, a aktorem był Rosjanin Siewa Czubenko, znany dobrze widzom WROSTJA.
- Szykujemy razem niespodziankę, w polsko-rosyjskiej wersji językowej zrobimy "Emigrantów" Mrożka.
A w Trzech Króli na Twojej klapie zawiśnie Gloria Artis w trakcie jubileuszowej gali Teatru Polskiego.
A skąd to wiesz? To przecież jest wiadomość nieoficjalna.
***
Jubileuszowe świętowanie
Świętowanie rozpocznie się w czwartek o godz. 12 w Teatrze Polskim (Scena im. J. Grzegorzewskiego) uroczystą galą jubileuszową. Zobaczymy m.in. dokument "Między świątynią a polem bitwy. Obrazy z życia teatru" w reż. Jolanty Kowalskiej.
O godz. 15 odbędzie się promocja wydawnictw jubileuszowych teatru. Natomiast dwie godziny później na Scenie na Świebodzkim zobaczymy spektakl w reż. Jana Klaty "Utwór o Matce i Ojczyźnie". W piątek (godz. 20, Scena im. J. Grzegorzewskiego) widzowie przypomną sobie "Hamleta" Szekspira w reż. Moniki Pęcikiewicz. A w niedzielę o godz. 19.30, na tej samej scenie, pokazany zostanie "Sen nocy letniej" (też w reż. M. Pęcikiewicz).
