Hani tęczowa trybuna
"Tęczowa Trybuna 2012" w reż. Moniki Strzępki w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Pisze Mike Urbaniak w Warszawskim Magazynie Kulturalnym online.
Nie pisałbym o tym na stronie "WAW", bo temat na pierwszy rzut oka jest całkiem niewarszawski, a jednak Byłem kilka dni temu w Teatrze Polskim we Wrocławiu na "Tęczowej trybunie 2012, najnowszej sztuce Pawła Demirskiego wyreżeserowanej oczywiście przez Monikę Strzępkę i zmarłem prawie na atak serca. Tak się właśnie kończy oglądanie beznadziejnych spektakli w stołecznych teatrach i wybranie się potem na coś, co widziałem w Polskim. Sztuka wspaniała! Genialny tekst Demirskiego! (Niech Masłowska się teraz bardziej stara). A Strzępka w formie niezmiennie fenomenalnej.
Nie jest to, jak piszą niektóre media, sztuka o gejch, którzy chcą mieć na Stadionie Narodowym oddzielną tęczową trybunę (sam pomysł takowej trybuny, jako zdeklarowany gej, uważam za nieprawdopodobnie głupi). Rzecz jest o zderzeniu obywatelskiego społeczeństwa z władzą, a może bardziej z systemem jako takim. Strzępka powiedziała w jednym z wywiadów, że ma dość słuchania tego wytartego do cna frazesu o demokracji, który wyjęczał kiedyś Churchil, że "demokracja to najgorszy system, ale nie wymyślono nic lepszego". Wyraz temu dała w brawurowej reżyserii "Tęczowej trybuny". Aż wióry lecą!
A teraz obiecany akcent warszawski. W roli reprezentantki naszego fasadowego polskiego systemu demokratycznego występuje Pani Prezydent, mówią do niej Hania. To jest chyba pierwszy raz, kiedy Gronkiewicz-Waltz stała się bohaterką sztuki teatralnej. Gra ją mistrzowsko Jolanta Zalewska (na zdjęciu powyżej).
czy pana nie użądlił w czasie powodzi komar?
na wale
dlaczego nie był pan na wale żeby bronić mojego miasta i mojego stadionu który wygląda jak koszyczek mój do ręcznych robót w długie zimowe wieczory
Jest naprawdę pyszna!
Na koniec mam wielką prośbę do dyrektora Biura Kultury m.st. Warszawy Marka Kraszewskiego, któremu podlega 19 miejskich teatrów, żeby wysłał stołecznych aktorów na krótki kurs aktorstwa do Wrocławia. Niech poterminują trochę w Teatrze Polskim i nauczą się czegoś od Michała Majnicza, Adama Cywki, Marcina Pempusia, Igora Kujawskiego, Michała Mrozka, Jakuba Giela, Agaty Skowrońskiej, Michała Chorosińskiego, Mariusza Kiliana, Katarzyny Strączek, Michała Opalińskiego i Jolanty Zalewskiej. O Maryjo Niepokalana, co za aktorstwo! Brawo! Braaa-wooo!
