Artykuły

O życiu i sztuce

Appia, Craig, Meyerhold, Tairow, Wachtangow, to naz­wiska, które wymieniamy jednym tchem, gdy mówimy o wielkich reformatorach tea­tru europejskiego XX wieku. Niesłusznie pomijamy reflek­sją teoretyczną i twórczość dramaturgiczną Mikołaja Jewreinowa, pisarza, który jako jeden z pierwszych w naszym stuleciu, opowiadał się za "teatralizacją" teatru.

Jewreinow nie ograniczał się w swoich rozważaniach teatrologicznych do spraw czy­sto akademickich, obierając za przedmiot swojej analizy ten czy inny spektakl, lecz do­strzegał różne przejawy te­atralności w życiu, w stosun­kach międzyludzkich, w samej naturze. Realizacja spek­taklu nie była dla niego ce­lem samym w sobie i hasło "sztuka dla sztuki" było mu obce. Przejawiał zdumiewają­cą aktywność twórczą. Dzia­łalność artystyczną rozpoczął jako kilkunastoletni chłopak pracując... w cyrku. Organizował też wówczas różnego ty­pu teatrzyki amatorskie, w których był aktorem, reżyse­rem i dostawcą repertuaru.

Lata 1912-1920 to szczyto­wy okres w twórczości Jewreinowa. Sławę europejską przyniósł mu dramat "Za ku­lisami duszy", wystawiony w teatrze Krzywe Zwierciadło a następnie przetłumaczony na angielski, francuski i niemie­cki.

Ogromnym zainteresowa­niem cieszyły się prace reży­serskie Jewreinowa. Ogromna pasja, dociekliwość i szeroki obszar penetracji artystycz­nych, to cechy, które uczyni­ły z Jewreinowa artystę iście renesansowego. Był on, sto­sując terminologię Craiga, artystą teatru w sposób zupeł­nie doskonały.

"Teatr odwiecznej wojny" to jedna z najwybitniejszych sztuk Jewreinowa. Dramat ten był już wystawiany w Polsce. W roku 1930 w Teatrze Polskim w Poznaniu wyreży­serowała tę sztukę Stanisła­wa Wysocka. Krytycy ówcześni uznali spektakl za ważne wydarzenie artystyczne. Jego akcja rozgrywa się w instytucie sztuki dramatycznej, w którym adepci uczą się zasad postępowania obowiązujących w codziennym życiu.

Jak właściwie człowiek po­winien się zachowywać? Mó­wić prawdę czy kłamać, być obłudnym, czy szczerym? Jak przedstawia się relacja sztu­ka - natura? Czy sztuka jest inspirowana naturą, czy też może natura uczy się od sztuki? Oto tylko niektóre pyta­nia, jakie stawia Jewreinow w swoim utworze.

"Teatr odwiecznej wojny" przetłumaczyła z rosyjskiego Maryna Zagórska. Spektakl ujrzymy w adaptacji i reżyserii Stanisława Hebanowskiego. Scenografia jest dziełem Ma­riana Kołodzieja, opracowanie muzyczne - Andrzeja Głowińskiego, ruch sceniczny - Jó­zefy Sławuckiej.

W głównych rolach wystą­pią: Irena Maślińska, Wanda Neumann, Halina Winiarska, Henryk Bista, Stanisław Frąckowiak, Krzysztof Gordon, Stanisław Igar i Florian Staniewski.

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji