Artykuły

Pamiętacie "Kubusia P..." wTeatrze Studio, oglądaliście, "Ach, jak cudowna jest Panama" w Teatrze Powszechnym, a może "Anielkę..." w Guliwe­rze? Reżyser tamtych spektakli Piotr Cieplak nieraz już udowodnił, że umie spojrzeć na świat oczami dziecka. Mó­wić o sprawach najprostszych w taki sposób, że aż ciarki przechodzą po ple­cach. I wyczarować (to chyba najwła­ściwsze słowo) świat jak z dziecięcej wyobraźni. Z niecierpliwością czekam więc na sobotnią premierę "Opowia­dań dla dzieci" Singera w Teatrze Na­rodowym.

Sam reżyser zapowiada - Kiedy ro­bię przedstawienie dla dzieci, mogę mówić szczerze, że miłość rodziców do dzieci jest piękna i warta każdego wysiłku, że świat jest tajemniczy, a ni­ci naszego życia są splątane i wciąż nie wiemy, za które trzeba pociągnąć... Mó­wię to wszystko bez obawy, że zosta­nę posądzony o ckliwość i sentymen­talizm.

W swoim spektaklu wykorzystał osiem opowiadań wydanych w tomie "Opowiadania dla dzieci" Isaaca Bashevisa Singera. A głównym bohaterem uczynił profesora Szlemiela (w jidysz niedorajda), który spotyka drugiego ta­kiego samego niedorajdę jak on - psa. To wraz z nimi podróżujemy po świecie.

"Opowiadania dla dzieci" mają nie­powtarzalny klimat. A kultura żydow­ska fascynuje dzieci. Reżyser wyjaś­nia, że nie zamierza na siłę odtwarzać świata małych żydowskich miasteczek - nie czuje się do tego uprawniony, sam zna go jedynie ze starych fotografii i fil­mów - ale uchwycić "tę nutę nostalgii tkwiącą w detalach", w starej bańce od mleka, w koszyku z wikliny. - Inna spra­wa, że ten spektakl będzie mieszaniną kultur i czasów - dodaje reżyser. - Ma­my Nowy Jork i jarmark w żydowskim miasteczku i współczesną Polskę. Bo do miasteczka przyjedzie kino i poka­że dzieciom film - kilkuminutowy re­portaż ze współczesnej Warszawy.