Warto głosować na Czupurka
Po przedstawieniu zapytałem pięcioletnią Olę:
- Podobało ci się?
- Tak, bo aktorzy ładnie pachnieli i śpiewali piosenki z radia.
Właśnie! Mimo 29-stopniowego upału aktorzy nie stracili werwy, grali dynamicznie, z młodzieńczą radością. Owe zaś piosenki z radia, to - między innymi - znane standardy muzyki rozrywkowej uatrakcyjnione układami choreograficznymi IRINY NOWAKOWSKIEJ.
"CZUPURKA" Benedykta Hertza w reżyserii Adama Hanuszkiewicza Teatr Nowy wystawia na wolnym powietrzu, w Łazienkach w Teatrze Królewskim. Tytułowa postać to sympatyczny, przygłupawy młody kogucik. którego zadufana matka chce zmienić w bażanta-arystokratę. Ot, taka satyra na elity władzy w 1918 r., jednak... bardzo współczesna, gdy spogląda się na naszych pożal się Boże, etatowych intelektualistów, "Europejczyków" i tzw. autorytety moralne.
Reżyser próbuje włączyć pewne akcenty aktualne, np. teczkę (agentów); pada również imię "Bolek". Niepotrzebne dosłowności. Ale to drobiazg. "Czupurek" pana Adama Hanuszkiewicza to w istocie wspaniały teatr familijny pełen ruchu, lekkiego dowcipu, dobrej muzyki. Rewelacyjny pomysł na kanikułę!
Aktorstwo bardzo wyrównane, ale najbardziej upamiętnia się pyszny Kogut (Robert Tondera), który choć jak Dulski, wypowiada tylko jedną kwestię, bawi publiczność, a zwłaszcza panie, swym niesamowitym, kogucio-uwodzicielskim spojrzeniem.
Ja zaś uśmiecham się szczerze i bezinteresownie: WARTO PÓJŚĆ CAŁĄ RODZINĄ NA CZUPURKA!
PS
Przygotowanie spektaklu było bardzo kosztowne. Na przykład jeden kostium (a jest ich w sumie 15) kosztował ok. 6 mln zł. Tymczasem dzieci z sierocińców oraz z rodzin źle sytuowanych mogą obejrzeć spektakl za darmo: wystarczy, że powołają się w kasie Teatru na "pana Adama". Wzruszający i elegancki gest!
