Artykuły

Legendarne już nieomal "Janki" Krzysztofa Raua od blisko dwóch lat wędrują po kraju i po świecie, niezmiennie wzbudzając zachwyt wi­dzów i zdobywając kolejne festiwa­lowe trofea.

Kłodzko, Opole. Wrocław, Dijon, Edynburg, Chicago - tę listę można by ciągnąć w nieskończoność. Ten prze­wrotny kabaret "na dziesięć rąk", będą­cy przypowieścią o ludzkich namiętno­ściach, potrafi rozbawić publiczność pod każdą szerokością geograficzną dzięki swojej prostocie i uniwersalności przesłania. A nade wszystko - dzięki niezwykłym aktorom, którymi są... na­gie dłonie i nagie stopy, zaskakujące swoją siłą ekspresji i komizmu. To coś na kształt pantomimicznego teatru cie­ni pozbawionego parawanu, podgląda­nego niejako od tyłu.

Uformowany przez aktorskie ręce Everyman - mały Jasio - wspina się ra­dośnie po drabinie życia. Szybko od­kryje smak sławy, polityki i seksu, ła­two da się zwieść patriotycznym i bogoojczyźnianym sloganom, naiwnie spróbuje zbawić świat potęgą swego in­telektu. Aż wreszcie po szpitalnych pe­rypetiach osiągnie ostatni szczebel owej drabiny, do którego nie było się co spie­szyć - starczą samotność.

Zbudowany z wielu samodzielnych etiud moralitet Krzysztofa Raua w gro­teskowy sposób przedstawia ludzkie pa­sje, obsesje i fobie. Do najcelniejszych należy z pewnością etiuda patriotycz­na, kiedy to gigantyczne Jasiowe usta intonują kolejno różne narodowe hym­ny, w przezabawny sposób zmieniając swą mimikę.

Animatorami tego odbitego w krzy­wym zwierciadle świata są ubrani w czar­ne fraki Niewinni Szarlatani. Oni użyczą swych dłoni i stóp (a niekiedy nawet... pleców i brzuchów) różnojęzycznym Ja­siom, oni też będą komentować ich wspi­naczkę na życiowe szczyty słowami son­gów Dariusza Jakubaszka i Jerzego Derfla. W swojej dwuletniej biografii spek­takl niewiele się zmienił, choć zmieniła się część pięcioosobowej obsady. "Jan­ki" z Zusna to bezbłędna recepta na trzy kwadranse huraganowego śmiechu z ludzkich słabostek i narodowych przy­war oraz kwadrans niewesołej zadumy nad kruchością człowieka. Jakże łatwo unicestwić istotę stworzoną przez aktor­skie dłonie, wystarczy je po prostu roz­łożyć.