Artykuły

Spektakl muzyczny Polska prapremiera - maj 1991

Autor oparł sztukę na autentycznych wydarzeniach, jakie rozgrywały się w 1943 roku w getcie wileńskim. Ma ona jednak wymiar uniwersalny i ponadczasowy. Głośny na świecie dramat współczesnego pisarza żydowskiego, mieszkającego w Izraelu, stanowi świetną partyturę teatralną o wysokich walorach plastycznych, muzycznych, inscenizacyjnych, którą w formie porównać można z "Operą za trzy grosze" Bertolta Brechta. Ghetto przestawia historię teatru rewiowego, działającego w getcie wileńskim, gdzie aktorzy giną wprawdzie jako ludzie, ale nie ginie ich nieśmiertelna sztuka.

Wiele pięknych melodii i piosenek, taniec, jazz, teatr w teatrze, orkiestra, aktorzy, handlarze, policjanci - wszystko to tworzy wspaniałe widowisko teatralne o wielkiej sile wyrazu, zbliżone do musicalu.

Reżyserem przedstawienia jest Eugeniusz Korin, dyrektor artystyczny Teatru Nowego, profesor PWST we Wrocławiu, twórca znanych spektakli: Transatlantyk i Kosmos Witolda Gombrowicza w Teatrze Telewizji, oper Borys Godunow, Król Roger (Teatr Wielki w Lodzi i Opera Wrocławska), a ostatnio "Maszyny do liczenia" Rice'a, której premiera odbyła się w Genewie.

Teatr nasz został zaproszony w 1992 roku z inscenizacją "Ghetta" na Międzynarodowy Festiwal Nowego Teatru w Lozannie.

Poznański spektakl jest głosem ważnym i gestem znaczącym w swobodnym wreszcie dialogu kultur, w którym po latach zakazów tyle jest do odrobienia.

Jacek Żytowiecki "Przewodnik Katolicki"

Porywając się na realizację "Ghetta" Poznański Teatr Nowy cum laude zdał trudny egzamin. Wszystko w tym spektaklu zasługuje na najwyższe uznanie: gra aktorska i muzyka Jerzego Satanowskiego (...) scenografia Pawła Dobrzyckiego, kostiumy Ireny Biegańskiej, choreografia i plastyka ruchu autorstwa reżysera spektaklu, który bezbłędnie stworzył z każdego z tych elementów harmonijną, jednolitą całość. Spektakl robi ogromne wrażenie(...).

Jerzy Korczak " Tygodnik Powszechny "

Eugeniusz Korin włożył w to przedstawienie, podobnie jak cały zespół niewyobrażalny w ogóle ogrom pracy i zaangażowania. Wynikiem tego jest spektakl w każdym calu profesjonalny, a przy tym pięknie pomyślanych scen i obrazów (...). Są w nim świetnie rozegrane sceny ansamblowe, z których zresztą Teatr Nowy od lat słynie w kraju.

Olgierd Błażewicz "Głos Wielkopolski"

Jest w tym przedstawieniu kilka naprawdę dobrych ról i kilka scen wspaniale zobrazowanych, podporządkowanych ogólnej koncepcji inscenizacyjnej Eugeniusza Korina. (...) Wzajemne przenikanie obrazów o różnej głębi scenicznej stanowi wizualny majstersztyk. Jest też świetna sekwencja finałowa: maskaradowy występ hitlerowskich mundurów, animowanych przez żydowską trupę.

Błażej Kusztelski "Wprost"

Materiały teatru.