Do zobaczenia, Panie Huczku
"Pan Huczek" w reż. Ewy Sokół-Maleszy w Białostockim Teatrze Lalek. Recenzja Jerzego Szerszunowicza w Kurierze Porannym.
Szkoda, że "Pan Huczek" miał premierę tak późno, że zdążyło się odbyć zaledwie kilka spektakli. Dobrze, że do tej premiery doszło, bo Białostocki Teatr Lalek będzie miał na początku nowego sezonu przedstawienie w zasadzie premierowe, a do tego ze wszech miar warte uwagi.
W przypadku BTL-u deklaracja, że przedstawienie ma być uniwersalne wiekowo, poruszać dzieci i przynajmniej nie nudzić dorosłych, nie jest niczym nowym. Często jednak deklaracje rozmijają się z rzeczywistością. W przypadku "Pana Huczka" jest inaczej. Widowisko wyreżyserowane przez Ewę Sokół-Maleszę nie tylko silnie działa na emocje dzieci i dostarcza wielu okazji do refleksji dorosłym, ale jednocześnie nie rezygnuje z "autorskości". Tandem małżeński (scenografia jest dziełem Mikołaja Maleszy) stworzył widowisko zajmujące i mądre w treści, przystępne w odbiorze, a nade wszystko porywające plastycznie. Realistyczne odmalowany dom Pana Huczka zderza się ciekawie z zaskakującymi efektami plastycznymi do oddania sfery czarów i fantazji. A tych ostatnich nie mogło zabraknąć. W końcu tytułowy bohater, "czarny, dziki pan" specjalizuje się w straszeniu dzieci. Używa do tego magii, z którą sam ma wielkie problemy. Po dziadku został mu arsenał różnych mikstur, które nierozważnie lub przez przypadek zastosowane, powołują do życia zaskakujące monstra. Pan Huczek musi się zmagać z mięsożerną rośliną, którą sani wyhodował, musi poskromić monstrualnego kota, który... Ale tego dowiecie się po wakacjach.
Po wakacjach zapowiedziano też z dawna oczekiwaną premierę spektaklu o przygodach słynnego barona Munhchausena. Pracuje nad nim Wojciech Szelachowski - autor scenariusza i reżyser. Może to być widowisko przypominające najlepsze czasy BTL. Jeżeli nie wystartuje zaraz po wakacjach, będziemy mogli wybrać się na "Pana Huczka". Co zrobić nie tylko warto, ale wręcz trzeba.
