Walka z nudą
"Skala" w reż. Krzysztofa Miklaszewskiego Teatru Aurea Porta na Letniej Scenie Forum w Łodzi. Pisze Leszek Karczewski w Gazecie Wyborczej - Łódź.
Kiedy nie jest się Janem Peszkiem ani Mikołajem Grabowskim, lepiej m sztuki Bogusława Schaeffera po prostu się nie brać.
Teatr instrumentalny Schaeffera wymaga specjalnego drygu: umiejętności przekomarzania się z widzami, czy mówi się do nich głosem autora, aktora, postaci, czy może własnym głosem Iksińskiego. Wszystkie sztuki kompozytora balansują na krawędzi tej iluzji. I potrzebują aktorów akrobatów.
Agnieszka Wielgosz w roli uczennicy śpiewu i Marek Frąckowiak w roli profesora wokalistyki nie są akrobatami. Nie są nawet lekkoatletami. Przeciwnie: są mistrzami wagi ciężkiej w boksie. W czasie każdej rundy walki z rolą walą sierpowym w co drugi greps i nokautują każdą pointę. Zamiast tekst unieść - wciskają go w narożnik sceny.
A humor "Skali" Schaeffera nie jest zbyt lotny. Jako element ożywczy dramaturg proponuje czczone raz po raz rozważania fekalne: o siadaniu na sedesie, o wdeptywaniu w psią kupę, o rzucaniu się "jak mucha na kał". Reżyserujący sztukę Krzysztof Miklaszewski powinien wykazać się chociaż instynktem samozachowawczym i wyciąć fragment o ziewaniu. Bo po pół godzinie tej nudnej piły poczułem się na serio zaproszony do współpracy.
Prawie przegapiłem więc moment, w którym twórcy, rozpaczliwie pragnąc prowokacji, zagrali va banque i zeszli ze sceny. Towarzysze niedoli nawet nie klaskali. Ogarnęło mnie krzepiące poczucie wspólnoty; chciałem zbierać się czym prędzej do domu. Aż tu nagle okazało się, że to przerwa!
Po antrakcie nastąpiła druga cała godzina nabita tymi samymi frazesami. Ubarwiało je dzwonienie telefonu i pseudokonsultacje z widownią, czy aktorzy mają podnieść słuchawkę, czy też nie. Oczywiście, nie pojawił się nawet cień wątpliwości co do tego, czy widzowie mają jakiś wpływ na los aparatu...
Na każdy spektakl Letniej Sceny "Forum" można oddać głos na "tak" lub na "nie". Oddaję na "nie".
