Odwieczna walka płci w teatrze
"Kocha, lubi, szanuje" w reż. Marka Branda i Anny Haracz w Teatrze Zielony Wiatrak w Gdańsku. Pisze Grażyna Antoniewicz w Polsce Dzienniku Bałtyckim.
"Kocha, lubi, szanuje" to najnowsza premiera na scenie Teatru w Blokowisku. Tekst napisał Marek Brand, niekwestionowany guru teatru niezależnego w Trójmieście. Aktor, reżyser, czasami dramaturg i pisarz.
Od lat oglądam jego spektakle. Często nie zgadzam się z widzeniem świata przez Branda, ale zawsze jest to teatr interesujący, szukający nowych środków wyrazu, poruszający tematy aktualne, czasem prowokujący.
Lubię teksty Marka Branda. Jego przewrotne poczucie humoru. Ale też jego wyrazistą grę. Jako aktor posiada on bowiem rzadki talent nawiązywania kontaktu z widzami.
Tym razem Brand zaprosił do współpracy tancerkę Annę Haracz, bowiem przedstawienie to historia bezrobotnego artysty (Maurycego) i jego żony tancerki (Luizy) - utrzymującej dom. Ale to także opowieść o odwiecznej walce płci.
"Maurycy - I powiedział Bóg. Nie jest dobrze, żeby człowiek był sam. Trzeba uczynić mu towarzystwo. I wyjął z ciała człowieka... Luiza - mężczyznę.
Maurycy - Nie. I wyjął z ciała człowieka kobietę Luiza - Nie. I wyjął z ciała człowieka mężczyznę".
Zapewne wiele osób inaczej odczyta tę historię. Bezrobotny artysta równie dobrze może być elektrykiem czy nauczycielem na utrzymaniu żony, pełnym kompleksów jako aktor i rozgoryczenia, zazdrosny o nią i jej pracę.
"Luiza (triumfująco) - ... Sama nie wiem, czemu tu jeszcze jestem. Czemu siedzę tu z tobą i pleśnieję. Czemu sypiam z tobą. Dosyć tego. Odchodzę. Maurycy - To idź, no idź w cholerę. Zabieraj te swoje problemy. No, idź. Nie, lepiej będzie jak ja pójdę...".
Walka o dominację w związku, gra, przywdziewanie kolejnych masek, aby sprawdzić, jak się zachowa partner, czy to jest jeszcze miłość? Ależ tak! Bowiem tylko zakochany mężczyzna potrafi tak okrutnie ranić.
Twórcy spektaklu znaleźli interesującą formę, aby opowiedzieć tę kameralną historię.
