Artykuły

Pedro Calderón de la Barca, jeden z głównych przedstawicieli XVII złotego wieku teatru hiszpańskiego, akcję dramatu pt. "Życie jest snem" umieścił w... Polsce.

Król Basilio po narodzinach syna odczytuje w gwiazdach, że jego potomek będzie najzuchwalszym z ludzi, najokrutniejszym z książąt i najbardziej bezbożnym z władców. Postanawia zamknąć go w wieży. Ale po 20 latach wyrzuty sumienia każą przywrócić syna do godności księcia. Śpiącego Segismunda (Zygmunta) podwładni przenoszą do pałacu. Jeśli okaże się człowiekiem uczciwym - zostanie następcą króla, jeśli nie - resztę życia spędzi w zamknięciu.

Szlukę Calderóna "imituje", czyli w szczególny, czuły sposób tłumaczy z hiszpańskiego i przekłada z wieku XVII na współczesność Jarosław Marek Rymkiewicz. A adaptuje zaś, reżyseruje i umieszcza ją w teatralnej przestrzeni Justyna Celeda, reżyser dobrze w Gorzowie znana m.in. z "Wolności", pierwszej sztuki granej we wnętrzu teatru letniego, "Norymberg!" czy "Mewy".

Tekst Calderóna ma tyle samo z baśni, co z traktatu filozoficznego, wiele w nim pasjonującej fabularnej historii, ale jeszcze więcej poetyckiej zadumy nad światem. Rzecz jest przecież o rozpoznawaniu siebie w świecie, siebie w sobie, siebie w ludziach. - Ja postawiłam na pokazanie walki o swoją niezależność i opowieść o tym, jak przybieramy maski. Jak będąc w grupie, zapominamy o tym, co jest dobre. O tym, że trzeba patrzeć na drugiego z empatią i jak grupa się nakręca za każdym razem przeciw czemuś, jak może raz niszczyć jednostkę, a raz ją wynosić do rangi Boga - mówi Justyna Celeda.

- Istotnym tematem tej sztuki są też relacje rodzic-dziecko, wychowanie, czym jesteśmy obciążeni, wychodząc z kolebki domu w świat, jak zmagamy się z rodzicem lub z brakiem rodzica przez całe życie - dodaje.

Występują: Bartosz Bandura i Joanna Ginda, Edyta Milczarek, Kamila Pietrzak-Polakiewicz, Michał Anioł, Jarosław Książek, Jan Mierzyński, Artur Nełkowski i Krzysztof Tuchalski.