Baśń tysiąca i jednej religii
Portal Culture.pl wymienia opolską premierę dzieła Jana Potockiego jako jedno z 9 najbardziej oczekiwanych i gorących wydarzeń teatralnych 2014 roku. Twórcy zapowiadają "Rękopis znaleziony w Saragossie" jako przedstawienie o fascynacji złudzeniami.
Paweł Świątek przenosi na scenę niezwykłą XVIII-wieczną powieść Jana Potockiego. "Rękopis znaleziony w Saragossie" okaże się nam bliższy, niż przypuszczaliśmy. Premiera już w sobotę, 8 lutego.
Portal Culture.pl wymienia opolską premierę dzieła Jana Potockiego jako jedno z 9 najbardziej oczekiwanych i gorących wydarzeń teatralnych 2014 roku. Twórcy zapowiadają "Rękopis znaleziony w Saragossie" jako przedstawienie o fascynacji złudzeniami. Zdaniem reżysera Pawła Świątka i autora scenariusza Mateusza Pakuły ten XVIII-wieczny, właściwie nieznany czytelnikowi tekst, wyjątkowo trafnie mówi o aktualnych współcześnie problemach. Z 700-stronicowej, wielowątkowej i skomplikowanej opowieści, powstał 24-stronicowy scenariusz, skupiający się na wątkach, które w obecnych czasach naj celniej dotkną odbiorców.
- Staraliśmy się wydobyć to, co jest dla nas najbardziej uderzające - pewien rodzaj mitomanii i ksenofobii. To nie tylko bardzo polskie, ale też europejskie cechy, które wyraźnie wynikają z kryzysu naszej kultury i wzrostu fascynacji innymi przestrzeniami duchowymi, np. islamem - mówi reżyser.
Głównym bohaterem opowieści jest Alfons Van Worden, młody oficer, który wyrusza do Madrytu, by objąć nowe stanowisko. Wybór najkrótszej, podobno nawiedzonej drogi, skutkuje serią dziwnych wydarzeń.
- Rzecz dzieje się w Hiszpanii, Alfons jest żołnierzem, ale te szczegóły mają drugorzędne znaczenie. Nasze przedstawienie to baśniowa oniryczna przypowieść o Everymanie. Mój bohater to człowiek, który w pewnym momencie swego życia jest kuszony przez wiele demonów. Te demony w sposób czasami zagadkowy, czasami baśniowy, a czasami bardzo humorystyczny opowiadają mu o jego grzechach. Owi kusiciele, którzy zarazem przekazują mu część wiedzy o nim samym, noszą atrybuty wiary - muzułmańskiej, żydowskiej, katolickiej. Wszystkie grają Alfonsem, by go doprowadzić do momentu, gdy opowie się albo za niebem, albo za piekłem - mówi Maciej Namysło. Wśród kuszących Alfonsa postaci pojawią się m.in. Emina i Zibeldą grane przez Izabelę Gwizdak i Karolinę Piechotę.
- Gramy muzułmańskie księżniczki, siostry blizniaaki o lekkim zabarwieniu lesbijskim, które bardzo chcą uwieść głównego bohatera. A robią to swoimi sposobami - uwodzą Alfonsa religijnie poprzez erotykę. Widzowie będą mieli masę zagadek do odkrycia kim jesteśmy - mówią młode aktorki.
Choć wątek erotyczny będzie wyraźny, aktorki mówią, że w pracy nad tymi scenami szukają takiego języka który pozwoli opowiedzieć o erotyce bez posługiwania się oczywistymi znakami. - Chcemy tak to zrobić, by więcej działo się w wyobraźni widzą niż na scenie - podkreślają.
Izabela Gwizdak i Karolina Piechota niedawno dołączyły do zespołu Teatru Kochanowskiego. Znalazły się w czwórce młodych aktorów, którzy wygrali casting na etat w Opolu. Obie są absolwentkami Akademii Teatralnej w Warszawie i mają już spory dorobek artystyczny. Opolska publiczność na scenie zobaczy je po raz pierwszy już w sobotę.
Premiera 8 lutego o g. 19.
***
PRZESŁANIE
To opowieść o fascynacji innością i jednoczesnym lęku przednią. 0 fascynacji obcymi kulturami i ucieczce przed nimi. Opowieść o ksenofobii, fascynacji złudzeniami, uwodzeniu religijnym. To opowieść o świecie, w którym religia ma ogromne znaczenie, a jednocześnie jest już częścią popkultury, należy do popkultury i wsysa popkulturę. Na czym polega europejskie pragnienie dotknięcia czegoś prawdziwie duchowego? Na czym polega kompromitacja naszych wartości duchowych? Czy liczymy na jakąś nową jakość duchową? Czy fascynacja islamem, kabałą i voodoo jest tylko estetyzacją, czy wynika z pewnej realnej potrzeby? Z jakiegoś naszego braku? To opowieść o drodze, swoisty spektakl drogi. 0 seksie, demonach i kuszeniu. To baśń tysiąca i jednej nocy, baśń tysiąca i jednej religii.
