Tarnów. Ostry dyżur pogotowia bajkowego
"To ono ratuje bajki przed śmiercią"; "poprawia bajki, które są takie trochę zepsute", "ratuje ludzi i opowiada bajki" - oto garść odpowiedzi, jakie udzieliły dzieci biuletynowi teatralnemu Talia. Czym zatem jest Pogotowie bajkowe - nowa inicjatywa Tarnowskiego Teatru im. Solskiego"?
W sobotę [28 października] projekt zainaugurowany został na Małej Scenie bajką "O Królewiczu co nie umiał nic. Teatr lalek bez tajemnic" [na zdjęciu].
Spektakl, przyjęty przez maluchy ze spontaniczną radością, wyreżyserował i muzyką obdarzy) Antoni Mleczko, scenografię i kostiumy opracował Janusz Pokrywka, o plastykę ruchu zadbał Józef Markocki, zaś w rolach głównych zobaczyliśmy: Bogusławę Podstolską - Kras, Martę Mariannę Gortych i Mariusza Szaforza.
- Dzieci się z was śmieją - wołał jakiś maluch pośród śmiechu swoich kolegów. Startujące w ten sposób "Pogotowie bajkowe" miało też stosowną oprawę - przed premierą dzieci wzięły udział we wspólnej zabawie, zaś na rodziców czekało stoisko z rozmaitymi książkami; wśród nich ze zdumieniem wypatrzyłem reedycję elementarza M. Falskiego.
Ale "Królewicz, co nie umiał nic", to dopiero początek - w tym sezonie zobaczymy cztery nowe bajki, w tym spektakl roboczo zatytułowany "Tarnowskie legendy", który utrzymany zostanie w konwencji "Starej Baśni" Kraszewskiego; pojawi się także "Janko Muzykant". - Zagramy wszędzie,, dosłownie na telefon - zapewniał przed premierą dyrektor Wojciech Markiewicz.
Cóż, większość z nas swój pierwszy kontakt z teatrem nawiązywała właśnie poprzez bajkę, częstokroć do dziś pamiętaną; dobra bajka to taka, która bawiąc - uczy i ów edukacyjny walor jest bezcenny, tak jak bezcenny jest rozwój wyobraźni dziecka. W teatralnej bajce mamy przecież żywy kontakt, żywą interakcję widza z aktorem, mamy kształtującą wrażliwość umowność. Więc chyba warto skorzystać z oferty "Pogotowia bajkowego", by nie pozbawiać naszych dzieci tego, co nam ofiarowano w czasach, gdy telewizja nadawała tylko jeden program, w radiu słuchało się "Radia dzieciom", a rodzice wieczorem czytali nam "małe książeczki".
