Kraków. Swinarski, czyli geniusz w golfie
W Starym Teatrze trwają przygotowania do najnowszej premiery. W piątek po raz pierwszy zobaczymy "Geniusza w golfie" Agnieszki Jakimiak w reżyserii Weroniki Szczawińskiej.
Spektakl będzie rozgrywać się w przestrzeni Dużej Sceny Sali #Heleny oraz w teatralnym foyer. Co przyciągnie uwagę widza - to z pewnością metalowa instalacja rozłożona w zdobionej sali, błyszczący fortepian, aktorzy ubrani w intensywne odcienie żółci, czerwieni i niebieskiego. Zapowiada się, że to właśnie połączenie koloru, ruchu i dźwięku może przemawiać w spektaklu wyjątkowo intensywnie.
"Geniusz w golfie" to kolejna z realizacji sezonu Swinarski, ale pierwsza w tak dużej mierze inspirowana Swinarskim. Autorzy twierdzą, że to "sceniczna fantazja na motywach dokumentalnych". Sam tytuł nawiązuje do artykułu o Konradzie Swinarskim opublikowanym w niemieckiej gazecie "Bild Zeitung" w 1965 r. I choć pamięć o Swinarskim inspiruje twórców, to nie będzie to teatralna opowieść o jego życiu.
- To nie jest ani spektakl biograficzny, ani nawet fantastyczno-biograficzny. Nie opowiada o tym, co by się wydarzyło, gdyby Swinarski nie zginął pod Damaszkiem w 1975 r. To spektakl, który polemizuje bardzo mocno z powszechnie sprzedawaną pamięcią o rym reżyserze - zapowiedział podczas konferencji zastępca dyrektora teatru Sebastian Majewski.
- Biografia Konrada Swinarskiego jest szalenie intrygująca, ale czymś, co uruchomiło nas do stworzenia koncepcji tego spektaklu, było nie samo życie Swinarskiego, lecz pamięć o nim. W moim przekonaniu zajmowanie się czyimś życiem 1:1 w teatrze lub w jakimkolwiek innym medium artystycznym byłoby grubym nietaktem - uzupełniła Weronika Szczawińska, która spektakl reżyseruje.
- Wyobrażam sobie, że widmo Swinarskiego cały czas gdzieś krąży, cały czas gdzieś jest. Z nim wiążą się coraz bardziej nierealne oczekiwania. A my zaczynamy nim manipulować. W tym spektaklu kilkukrotnie pojawiają się takie fantazje, co by było, gdybyśmy dali temu widmu odpocząć - zastanawiała się Szczawińska, podkreślając, że w spektaklu skupi się na wyjątkowej więzi pomiędzy artystą a wspólnotą.
Scenografia: Natalia Mleczak, muzyka: Krzysztof Kaliski, choreografia: Agata Maszkiewicz. Występują: Beata Paluch, Marta Nieradkiewicz, Małgorzata Zawadzka, Szymon Czacki, Paweł Kruszelnicki i Piotr Wawer jr (gościnnie).
