Sex and violence, czyli sklep mięsny z kobietami
"Poskromienie złośnicy" w reż. Katarzyny Deszcz w Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach. Pisze Agnieszka Gołębiowska w Gazecie Wyborczej - Kielce.
Zgadzam się z dyrektorem Teatru im. Stefana Żeromskiego Piotrem Szczerskim, że realizowanie w XXI wieku "Poskromienia złośnicy" jest ryzykowne. Ale nie zgadzam się, że ryzyko to wynika z odmienianego przez wszystkie przypadki "gender".
Reżyser Katarzyna Deszcz zaczęła swój spektakl od ostrzeżenia - zabrzmiało "Sex and violence" punkrockowego The Exploited. I rzeczywiście dostajemy seks i przemoc. A oprócz tego dużo "money". Bo szlachetny ojciec chce sprzedać grzeczną córkę Biankę jak najdrożej i nieprzypadkowo targuje się z zalotnikami-celebrytami, chwilę po tym, jak zajmował się rąbaniem mięsa.
Dwie kamienice czy trzy galeony? Kto da więcej? Córunia tatusia wdzięczy się do kawalerów na rurze. "Kobieta musi być sexy" - zabrzmiało przecież na wstępie. Jak w życiu. Brakuje tylko różowej parasolki.
A złośnicę Kasię tatuś dla odmiany chce oddać za wszelką cenę. Nawet temu, który groszem nie śmierdzi. Niech ją weźmie. Niech ją bije, niech nią pomiata, traktuje jak szmatę, głodzi, uczy rozumu. Nareszcie. Ku uciesze zajętej głównie oszukiwaniem siebie nawzajem menażerii na scenie oraz części widowni. Żona musi być mężowi posłuszna, tak napisał Szekspir.
Z pierwszym aktem dostajemy więc obraz społeczeństwa, w którym kobieta jest towarem. Z drugim... - Nie jest to rzecz o tym, że Petruchio poskromił Kasię ani odwrócenie, że Kasia podporządkowała sobie Petrucia. To rzecz o wzajemnej walce, wzajemnych kompromisach i nieprawdopodobnej fascynacji - zapowiadała reżyser.
Czy to się udało? - Seks jest jednak wielką siłą, która sprawia, że kobiety tkwią w przemocowych związkach - skomentowała po premierze znajoma psycholog, która nie słyszała zapowiedzi reżysera. "Sex and violence".
A miłośników punkrocka lojalnie ostrzegam, że na koniec menażeria pląsa w rytm discopolo, który świetnie uczestników balangi charakteryzuje.
