Śluby panieńskie, czyli...
Teatr XIX wiek. Mały dworek na wsi pod Lublinem. Do majątku pani Dobrójskiej, mieszkającej z córką Anielą i siostrzenicą Klarą, przyjeżdża z wizytą przyjaciel domu Radost w towarzystwie swego bratanka. Starszy pan pragnąłby ustatkować skorego do hulanek Gustawa i ożenić go z poważną i posażną Anielą. On jednak jest temu przeciwny. Aniela również nie marzy o małżeństwie. Przeciwnie, wraz z Klarą nie wierzą w stałość męskich uczuć. Obie panny ślubowały nigdy nie wyjść za mąż. Pani Dobrójska i Radost mają spory kłopot.