Faka faka
"Król Ubu" w reż. Jana Klaty w Starym Teatrze w Krakowie. Pisze Marcin Stroiński na swoim blogu.
"Król Ubu" Klaty to seria celowych sucharów, czyli żenada była planowana. Jak na przykład w serialu "The Office" Ricky'ego Gervaisa. Widać, że dowcip, ale nieśmieszny, to znaczy nie wprost. Może chodzi o przekłucie balonika scenie na Starowiślnej? Artyści robią pełnometrażową wioskę w świątyni i biją widzów (lubię to). Ogólnie się nie ubawiłem, ale doceniam. Warto zobaczyć między innymi dla Pauliny Puślednik, która zawsze spoko i chcemy ją widzieć, dla Zbigniewa Rucińskiego jako Lectera, dla Błażeja Peszka - Conchity, dla Jarosława Majzela jako himself, plus z racji, że "coś takiego" to only in Krakow, bo nikt by tego nie puścił, gdyby reżyser nie był dyrektorem. Inspiracją było "Warsaw Shore" i nie mówię tego z dezaprobatą. Ta estetyka nazywa się "bad", czyli "żena", taka heteroseksualna wersja kampu, przegięcie akceptowalne wśród swojaków. "Ubu" Klaty jest spakietowany z "Learem" Klaty: samiec główny, jedna kobieta i męski plankton (mówię o postaciach!), do tego numery muzyczne i nienaturalne brzmienie tekstu (w sumie w "Edypie" podobnie). Choć to nie są tylko numery, muzyka jest tu bohaterką jak u Tarantina. W bisie reżyser pokazuje, że oprócz chłodnej szydery posiada też serduszko.
Król Ubu # Narodowy Stary KR, reżyseria Jan Klata, tekst Alfred Jarry w tłumaczeniu Jana Gondowicza, minimal, światełka Justyna Łagowska, szmatex Karolina Mazur, choreo Maćko Prusak, soundtrack Kung Fu Panda, granie Bolesław Brzozowski, Zbigniew Ruciński, Paweł Kruszelnicki, Zygmunt Józefczak, Błażej Peszek, Krzysztof Stawowy, Rafał Jędrzejczyk, Paulina Puślednik, Zbigniew W. Kaleta, Grzegorz Grabowski, Jarosław Majzel, byłem jakoś po premierze, a teraz 5 lutego 2015.
