Igranie z tańcem
"Zabawka" w choreografii Jakuba Lewandowskiego w Teatrze Rozrywki w Chorzowie. Pisze Aleksandra Czapla w Gazecie Wyborczej - Katowice.
W Teatrze najistotniejsza jest intensywność, niezależna od długości spektaklu. Czwartkowa premiera "Zabawki" Trwała niespełna 30 minut. Debiutujący Jakub Lewandowski bez chwili na oddech zaproponował chorzowskiej publiczności klaustrofobiczną podróż do wnętrzu ludzkiego umysłu
Teatry są coraz łaskawsze dla tańca współczesnego, który w Polsce, w porównaniu do tendencji światowych, nadal pozostaje na obrzeżu sztuk. "Zabawka" jest kolejnym projektem, poza bytomskim epicentrum tańca współczesnego, który znalazł miejsce w scenicznym repertuarze. Pod koniec zeszłego roku Gliwicki Teatr Muzyczny eksperymentował z "Chodnikiem 05". W czwartek w chorzowskim Teatrze Rozrywki Jakub Lewandowski, artysta zespołu wokalno-baletowego, debiutował własną etiudą zatytułowaną "Zabawka".
Kto z kim się bawi? Kto z kim igra. My z własnym umysłem czy może potężniejsza nieświadomość mami nas kuszącymi obrazami? Uwięziony w klatce mężczyzna (Lewandowski) traci kontakt z rzeczywistością. Pełzając między metalowym rusztowaniem, przechodzi do świata własnych wyobrażeń. To lekcja poznania siebie i innych ludzi. W onirycznej podróży towarzyszą mu kobieta i mężczyzna (Natalia Jędrzejczyk i Krzysztof" Włosiński) - obcy, nienaturalnej wielkości szczudlarze. Wizualną siłą przedstawienia staje się opozycja płynnych, żywych, ludzkich ruchów w starciu ze sztucznością i stukotem kroków aluminiowych nóg. To spektakl współpracy. Brawa należą się w równej mierze całej trójce artystów, zależnych całkowicie od siebie podczas każdej minuty przedstawienia.
"Zabawka'' jest sceniczną igraszką o nas dla nas, groteskową, ale i z odrobiną refleksji. Pochwalam precyzję ruchu, skomplikowany układ figur, uniwersalny przekaz i intensywność tańca, bez których publiczność nie klaskałaby z taką żarliwością jak podczas czwartkowej premiery. Mam nadzieję. że to nie ostatnie oswajanie teatralnej publiczności z ekspresją współczesnego tańca w nowo rozpoczętym roku artystycznym.
