Rozkosze sodomskiej Gomory
"Żołnierz królowej Madagaskaru" w reż. Tadeusza Bradeckiego w Teatrze im. Osterwy w Lublinie. Pisze Waldemar Sulisz w Dzienniku Wschodnim.
Choć na premierowym przedstawieniu "Żołnierza królowej Madagaskaru" pierwszy akt mocno się dłużył, brakowało dynamiki i niektóre z postaci były mocno papierowe, to na finał brawom nie było końca. Aktorzy podkręcili tempo i zaczęli bawić się razem z publicznością. Ale od początku. Oto mecenas Saturnin Mazurkiewicz, prezes Lilii Radomskiej, organizacji dbającej o czystość moralną obywateli, wyprawia się z krnąbrnym synem Kaziem do Warszawy. Na dworcu świeżo zbudowanej kolei żegna go cnotliwe grono przestrzegając przed niebezpieczeństwami czyhającymi w "sodomskiej Gomorze". Celem wyprawy podstarzałego adwokata jest kontrakt małżeński z panną Sabiną. W Warszawie trafia do siedliska zepsucia. Czyli za kulisy teatrzyku Arkadia, gdzie ponętna szansonistka Kamilla z rozkoszą popchnie mecenasa do zguby. Mecenas będzie się bronił jak lew, ale nie zdoła zachować bieli swej Lilii Radomskiej.
W tym momencie ramotka Tuwima zamienia się w smakowity kabarecik, który skrzy się od pomysłów reżyserskich Tadeusza Bradeckiego, skocznych melodii orkiestry na żywo (klezmerzy z Szerokiej) i scenograficznych chwytów Urszuli Kenar. Panowie z zapartym tchem oglądają scenę uwodzenia mecenasa Mazurkiewicza przez roznegliżowaną Kamilę. Panie przywołują zapatrzonych w nogi Kasi Skonieckiej panów do porządku. A gdy ci przywołać się nie chcą, po cichutku wzdychają do Jacka Króla (Baryton) i Krzysztofa Olchawy (Władysław Macki).
Świetne role Katarzyny Skonieckiej (Kamila), Jolanty Rychłowskiej (Ruczkowska), Magdaleny Sztejman-Lipowskiej (artystka Arkadii), Tomasza Bielawca (Kazio), Jerzego Rogalskiego (Grzegorz) i Henryka Sobiecharta (Cabiński). Na razie bez ikry mecenas Mazurkiewicz Witolda Kopcia. Nożyce aż się proszą, żeby skrócić pierwszy akt. Po poprawkach - samograj na parę sezonów.
