Artykuły

Dla teatromanów i zwolenników Teatru ,,Wybrzeże'' pewną niespo­dzianką była ostatnia prapremiera komedii dell`arte "ARLEKIN Z ZIELONEGO PRZYLĄDKA" Evaristo GHERARDI. Z podniesieniem kurtyny widownię ogarnęła prawdziwa euforia wzrokowa, spowodowana, niezwykłą barwnością widowiska, którą stworzyły wspa­niałe, bogate kostiumy owego ludowego jarmarku w St. Germain oraz dekora­cje zaprojektowane z oszałamiającą fan­tazją przez Jadwigę POŻAKOWSKĄ.

Jarmarczny charakter spektaklu podbudowała muzyka Andrzeja GŁOWIŃ­SKIEGO i satyryczne teksty wiosenek Krystyny WODNICKIEJ. Reżyseria Abdellaha DRISSI, Marokańczyka wykształconego realizatorsko w Łódzkiej Szkole Teatralno-Filmowej, była pełna pozornego chaosu i gwałtowności.

Według niezmiennego kanonu konstrukcyjnego postaci scenicznych kome­dii dell`arte - Arlekin to spryciarz i za­kochany dowcipniś, Doktór - to oczy­wiście pedant, Kapitan zaś - heros pod­szyty tchórzostwem, bądź też Pantalone - prawdziwy bufon, celebrujący swą pozorną wielkość, wyszydzany przez tłum.

Zabawa sceniczna, w jaką wciągnął publiczność na prapremierze Teatr w Gdańsku, pozwala stwierdzić, iż nasi ak­torzy i realizatorzy są wielostronnie utalentowani! Bohaterem wieczoru był oczy­wiście Arlekin - (Jerzy ŁAPIŃSKI), który tak jak i młody reżyser Abdellah DRISSI oszołomił widzów południową, renesansową witalnością i urwisowską lekkością swych posunięć. Kolombina (Tomira KOWALIK) szczęśliwie pokonała tremę, która paraliżowała niedawno jej swobodę sceniczną w innych sztu­kach.

Dzięki temu gra tej młodej aktorki na­brała cech naturalności. Komiczną syl­wetkę Mezzetina sugestywnie odtworzył Zbigniew GROCHAL, zaś Teresa IŻEWSKA, jako Śpiewaczka podbiła widownię swą aparycją i głosem a la Marlena Dietrich.

Reżyseria Abdellaha DRISSI wyzwolila z członków zespołu aktorskiego nie tyl­ko południowy temperament, lecz i od­wagę w demaskacji ludzkich słabości. Po zapadnięciu kurtyny nie opuściło mnie jednak uczucie pewnego niedosytu, które dałoby się streścić w powiedzeniu: ,,Wiele hałasu o nic"...