Artykuły

V Festiwal Dramaturgii Rosyjskiej i Radzieckiej. "Mądremu biada"

ROZPOCZĄŁ SIĘ V Telewizyjny Fe­stiwal Teatrów Dramatycznych. Po­dobnie jak w latach ubiegłych w każdy poniedziałek od 1 lipca do 15 września będziemy mogli śledzić na ekranach telewizorów dorobek arty­styczny kilkunastu teatrów z całej Pol­ski.

Przegląd zainaugurował" 1. VII. Teatr Dramatyczny z Warszawy komedią Aleksandra Gribojedowa "Mądremu bia­da" w przekładzie J. Tuwima. Znakomite opracowanie reżyserskie Ludwika René i "mocna" obsada ak­torska (Magdalena Zawadzka, Zbigniew Zapasiewicz, Tadeusz Bartosik, Wiesław Gołas i inni) spowodowały, że ta saty­ra na społeczeństwo rosyjskie pierw­szej połowy XIX wieku, pełna przydłu­gich tyrad, o mocno już stępionym ostrzu, przerodziła się w trochę ponadczasową, w każdym razie bardzo czytel­ną komedię na temat karierowiczostwa, służalstwa i podłości w ogóle. Forma tego utworu jest w klasyczny sposób dobra, dzięki czemu nie nuży on i po­zwala cieszyć się mistrzowsko naryso­waną galerią typów. Typy te zresztą niezrównane, ich imiona - Famusowa, Mołczalina, Skalozubowa - stały się na długo synonimami określonych wad spo­łecznych. Posługiwał się nimi często w swych polemikach Lenin. Ale jest w też sztuce, która zapocząt­kowała świetny rozwól komedii rosyj­skiej XIX wieku, coś więcej niż naga drwina z głupców, służalców, karierowi­czów, którzy obiegali trony rosyjskich imperatorów. Jest jeszcze gorzka ironia na temat wiary w rozum i w człowieka w ogóle, na temat skuteczności jednostkowych prób przekształcenia czy choćby zmodyfikowania świadomości otoczenia. Tymi akcentami dramat Gri­bojedowa zbliża się trochę do literatu­ry romantyzmu.

W spektaklu telewizyjnym, który wy­jątkowo transmitowany był bezpośred­nio z teatru, zginęło wiele widowiskowych walorów przedstawienia. Szcze­gólnie ucierpiały sceny zbiorowe. Kamera uwypukliła natomiast wszystkie ważniejsze kreacje aktorskie. Dzięki zbliżeniom można było podziwiać zna­komitą grę Zbigniewa Zapasiewicza. który ustrzegł rolę od mentorstwa i bardzo ją przybliżył nadając postaci wiele osobistego zaangażowania, wiele budzącej sympatię bezpośredniości. W komediowym podaniu tekstu wyróżnili się szczególnie Wiesław Gołas i Tadeusz Bartosik. Wprawdzie nagród w tym festiwalu nie przewidziano, istnieje jednak jury, które po zakończeniu imprezy przyzna dyplomy uznania za najwybitniejsze osiągnięcia artystyczne. O tym, które teatry będą w tym festiwalu wyróżnio­ne zadecydują również nadesłane do telewizji opinie widzów.

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji