Testosteron w normie
"Testosteron" w reż. Waldemara Patlewicza w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej. Pisze Aleksandra Czapla w Gazecie Wyboczej - Katowice.
Testosteron w normie, cukier w normie, morfologia, OB, kreatynina... Siedmiu bohaterom Saramonowicza w zasadzie niczego nie brakuje. Jedyne zaburzenia to niezdrowe relacje damsko-męskie. Ci szczególni pacjenci spotykają się na weselnym przyjęciu. Jest tylko jeden szkopuł - brak panny młodej, która przed ołtarzem wyznała, iż kocha innego. Szowinistyczną księgę skarg i wniosków w sprawie kobiet w Teatrze Polskim reżyseruje Waldemar Patlewicz.
"Testosteron" Saramonowicza, który pisał z myślą o aktorach warszawskiej Montowni, okazał się perełką sezonu 2002/2003. Dowcipna, pikantna komedia napisana z serialową zasadą "gdzieś, kiedyś, każdy z każdą". Mimo to gdzieś obok powszechnej komercji, z błyskotliwą ironią współczesnych czasów.
Bielskie stężenie testosteronu, niestety, w normie. Akcja pierwszej połowy toczy się leniwie, gdy tymczasem od pierwszych minut spotkania trwa sytuacja podbramkowa. Jeśli jednak odczekać dwa kwadranse, akcja nabiera tempa i zespół przechodzi do ataku. Trener-reżyser Patlewicz trafnie wytypował gościnnych napastników: Dariusza Niebudka w roli szorstkiego brutala i Dariusza Stacha, który z równie komiczną łatwością po amancie w "Cholonku" gra w "Testosteronie" anty-amanta. Gorzej z ojcem pana młodego - Stavrosem Kazimierza Czapli, który chadza po scenie bez wigoru, ożywiony zaledwie na jeden moment tańca Zorby. Bez indywidualnych rysów pozostaje porzucony pan młody, Kornel Rafała Sawickiego, który złości się równie beznamiętnie, co smuci. Zaś Grzegorz Sikora - weselny perkusista w koszulce Sex Pistols. choć w glanach, bezdźwięcznie tupie ze złości.
