Szekspirowski wieczny Hamlet jako... danie mięsne
"Hamlet" w reż. Olivera Frljicia z Teatru ZKM (Chorwacja) na IV Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Klasyki Światowej "Nowa Klasyka Europy" w Łodzi. Pisze Renata Sas w Expressie Ilustrowanym.
Z okazji 400-lecia śmierci Szekspira, przenicowano wszystko, co po nim zostało. W tej konfiguracji działań wielce uprawnione jest pytanie o dzisiejszy sens i treść "Hamleta". Duński królewicz borykał się z problemami władzy i zbrodnią - jej towarzyszką. Jak ten dramat czytać dziś? Na Festiwal Nowa Klasyka w Teatrze Jaracza swoją wizję przywiózł Oliver Frljić i Zagreb Youth Theatre. Autora adaptacji i reżysera nie było. Twórca ma opinię skandalisty i prowokatora. Pracę w Starym Teatrze w Krakowie nad "Nie-boską komedią. Szczątki", którą zamierzał mówić o polskim antysemityzmie, przerwała gigantyczna awantura. Przed paroma tygodniami inscenizacja Frljicia "Nasza przemoc i Wasza przemoc" pokazana w Bydgoszczy na Festiwalu Prapremier zakończyła się doniesieniem prokuratorskim z powodu obrazy uczuć religijnych i znieważenia symboli (muzułmanka rodzi flagę i wyciąga z waginy, Chrystus schodzi z krzyża i gwałci kobietę). Zapowiadając "Hamleta" (spektakl powstał w 2014 r.) kurator łódzkiego festiwalu Roman Pawłowski wyraził nadzieję, że chyba skandalu nie będzie. Szekspirowski pierwowzór jest nie tyle przedmiotem inscenizacji, co pretekstem do rozprawiania o bezwzględności władzy i władców. Wszystko rozgrywa się przy stole, wśród kotletów i ogryzionych kości, jak to mówi u Szekspira Poloniusz, tam gdzie nie on je, tylko jego jedzą.
Spirala przemocy nakręca się. Hamlet - jednostka nie ma szans i racji bytu, a bunt ma zero perspektyw. W swojej brutalnej wizji - spreparowanym tekstem, reżyser nawiązuje do performerki, ikony body artu, Mariny Abramović, "przetwarzającej" temat wojny zmieniającej ludzi w mięso...
Zespół aktorski za stołem, obok i na stole rozgrywa swoją okrutną przypowieść o krwiożerczej ludzkiej rasie podrzynającej sobie gardła w imię władzy (krew się polała).
Teatrowi coraz trudniej zaszokować widownię. Znużyć dużo łatwiej, więc może perwersja jest jeszcze metodą. Tu użyta została z łopatologiczną dosadnością.
