Artykuły

Sztukę Michała WalczakaSpektakl wyreżyseruje Tomasz Man, który jest również twórcą muzyki do "Matka Rozstawacza". Spektakl jest kierowany do dzieci w wieku od 7 do 12 lat i ich rodziców, którzy na co dzień się kochają i kłócą na przemian. Premiera 26 listopada.

"Matek Rozstawacz" to pełna przygód i humoru niesforna współczesna bajka o chłopcu, którego rodzice się rozstają. Dzieje się tak, ponieważ nie poświęcają swojemu synkowi wystarczająco dużo czasu. Mama i tata oddani bez reszty pracy zawodowej w korporacjach, goniąc za spłacaniem kredytu na mieszkanie w luksusowym apartamencie, zapominają o tym, jak ważny jest czas spędzany z własnym dzieckiem.

Aktu rozstania dokonują dwaj podejrzani osobnicy, Hak i Mak, którzy reprezentują ciemną stronę miasta. Ich celem jest skuteczne "rozstawanie" kłócących się małżonków. Chłopiec ze swoim nowym przyjacielem od serca, Karaluchem, udaje się w niesamowitą podróż w poszukiwaniu rozdzielonych rodziców.

Historia opowiedziana w konwencji komiksu (z sekwencyjnymi obrazami i dymkami z tekstem), utrzymana jest w klimacie horroru i z przymrużeniem oka. Aktorzy grają w groteskowych i przerysowanych maskach, a rockowy zespół "Karaluchy" nadaje całości pozytywnej energii i wielu emocji.

***

Michał Walczak - dramaturg i reżyser

Studiował w warszawskiej Szkole Głównej Handlowej, następnie na wydziale Wiedzy o Teatrze oraz Wydziale Reżyserii Akademii Teatralnej w Warszawie. Jest autorem kilkunastu dramatów, w tym między innymi: "Piaskownicy" (tekst wystawiony został w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu w reżyserii Piotra Kruszczyńskiego w 2003 roku, Teatrze Narodowym w Warszawie w reżyserii Tadeusza Bradeckiego w 2003 i 2005 roku oraz Teatrze Telewizji w reżyserii Dariusza Gajewskiego w 2006 roku), Podróży do wnętrza pokoju" (dramat wyreżyserowany został przez Adama Srokę w Teatrze Powszechnym w Radomiu w 2003 roku oraz przez Pawła Miśkiewicza w Teatrze Telewizji w 2004 roku), "Kopalni" (sztuka wyreżyserowana została przez Piotra Kruszczyńskiego dla Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu w 2004 roku), "Nocnego autobusu" (dramat wystawiony został w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie w 2005 roku w reżyserii Jarosława Tumidajskiego), "Kaca" (tekst wystawiony został na scenie Teatru Nowego w Łodzi w reżyserii autora w 2006 roku), "Polowania na łosia" (tekst wystawiony został w Teatrze Narodowym w Warszawie w reżyserii Igora Gorzkowskiego w 2009 roku), "Ojca polskiego" (monodram w wykonaniu Rafała Rutkowskiego wyreżyserował autor w Teatrze Polonia w Warszawie w 2009 roku) oraz "Człowieka z Bogiem w szafie" (tekst wyreżyserował Piotr Kruszczyński dla Teatru im. Wilama Horzycy w 2010 roku).

Napisał także kilka sztuk dla dzieci, między innymi "Ostatniego tatusia" (tekst wystawiony na deskach Teatru "Lalka" w Warszawie w 2007 roku w reżyserii autora) oraz "Janosika. Naprawdę prawdziwą historię" (Łukasz Kos wyreżyserował ją dla Teatru "Lalka" w Warszawie w 2010 roku). Jego utwory tłumaczone były na język angielski, niemiecki, litewski, włoski, francuski oraz węgierski. Oprócz własnych dramatów reżyserował między innymi "Kosmos" Witolda Gombrowicza w Le Madame w Warszawie w 2004 roku.

Jest laureatem wielu nagród, w tym za dramaty: "Piaskownica" (m.in. nagroda w kategorii najciekawszej sztuki dla dzieci i młodzieży na I Ogólnopolskim Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych dla Dzieci i Młodzieży "Konteksty", Poznań 2003), "Podróż do wnętrza pokoju" (m.in. nagroda za oryginalny tekst dramatyczny na V Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej "Dwa teatry", Sopot 2005), "Kopalnia" (nagroda za sztukę w XI Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, Warszawa 2005), "Pierwszy raz" (Europejska Nagroda Autorska na Heidelberger Stuckemarkt. Forum jungen Autoren, Heidelberg 2006), "O człowieku z Bogiem w szafie" (II nagroda za sztukę w Konkursie na dramat inspirowany życiem, myślą i twórczością Jana Pawła II, Warszawa 2007) oraz "Ostatni tatuś" (ATEST za rok 2007 - Świadectwo Wysokiej Jakości i Poziomu Artystycznego dla przedstawienia w reżyserii autora w Teatrze "Lalka" w Warszawie, Warszawa 2008).

Tomasz Man - dramatopisarz i reżyser

Doktor filologii polskiej (studia magisterskie i doktoranckie ukończył na Uniwersytecie Wrocławskim), absolwent Wydziału Reżyserii Dramatu warszawskiej Akademii Teatralnej. W latach 2003-2005 był kierownikiem literackim w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, a od 2004 do 2005 roku był konsultantem programowym w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie. W latach 1997-2002 publikował swoje teksty w "Teatrze", "Dialogu" i "Notatniku Teatralnym".

Jest autorem kilku dramatów: "Katarantka" (spektakl miał premierę w Teatrze Polskim w Warszawie w 2001 roku w reżyserii autora), "Historia pewnej miłości" (tekst został wystawiony między innymi w Teatrze Polskim w Poznaniu w 2001 roku w reżyserii autora) "111" (wyreżyserowanego między innymi przez Redbada Klynstrę na deskach Teatru Narodowego w Warszawie w 2004 roku), "Deszcze" (sztuka napisana wspólnie z Krzysztofem Bizio; premiera w reżyserii Anny Wieczur-Bluszcz w 2005 roku w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy), "3x2" (spektakl w reżyserii Piotra Łazarkiewicza grany był w 2006 roku na deskach Lubuskiego Teatru im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze oraz Teatru Stara ProchOFFnia w Warszawie), "Dobrze" (sztuka została wystawiona między innymi w Teatrze Telewizji w reżyserii autora w 2007 roku), "Cięcie" (autor wyreżyserował tekst dla Teatru Polskiego Radia w 2008 roku), "Eu" (tekst dla Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach wyreżyserował autor w 2008 roku), "C(r)ash Europe" (premiera

w Teatrze Polskiego Radia w 2009 roku w reżyserii autora), "Świat jest skandalem" (spektakl grany był w 2009 roku na deskach Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach w reżyserii autora) oraz "Wszystko się uda" (autor wyreżyserował tekst dla Teatru Polskiego Radia w 2010 roku).

Reżyserował na deskach wielu polskich scen, między innymi: Teatru Dramatycznego w Białymstoku (między innymi "Balladynę" Juliusza Słowackiego w 2000 roku), Teatru Polskiego we Wrocławiu ("Imię" Jona Fosse'a w 2001 roku), Teatru Powszechnego w Łodzi ("Lament" Krzysztofa Bizio w 2001 roku), Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie ("Kształt rzeczy" Neila LaBute'a w 2003 roku), Teatru Studio w Warszawie ("Zbyt głośna samotność" wg Bohumila Hrabala w 2003 roku), Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (między innymi "Piaskownicę" Michała Walczaka w 2004 roku), Teatru Miejskiego w Gdyni (między innymi "Dzień świra" Marka Koterskiego w 2006 roku oraz "Plotkę" Francisa Vebera w 2007 roku), Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu (między innymi "Złodzieja" Daria Fo w 2006 roku), Teatru Narodowego w Warszawie ("Gabloty" Krzysztofa Bizio w 2006 roku) oraz Teatru im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze ("Dobrze" własnego autorstwa w 2010 roku).

Jest laureatem wielu nagród. W 2002 roku wraz z innymi twórcami wyreżyserowanego przez niego spektaklu "Porozmawiajmy o życiu i śmierci" Krzysztofa Bizio z Teatru Współczesnego w Szczecinie otrzymał Nagrodę Ludowego Towarzystwa Naukowo-Kulturalnego za zbiorową kreację na XXXVII Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form "Kontrapunkt" w Szczecinie. Za tekst słuchowiska "Matka i lampart" odebrał nagrodę za scenariusz oryginalny na V Festiwalu Teatru Polskiego Radia i T

Teatru Telewizji "Dwa teatry" (Sopot, 2005). Wyreżyserowany przez niego w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze spektakl "Harpagon" na podstawie "Skąpca" Moliera wyróżniony został zielonogórskim Leonem 2006 - nagrodą dla najlepszego spektaklu sezonu.