Artykuły

"Yotam" w reż. Karoliny Szymczyk-Majchrzak w Teatrze Nowym w Łodzi. Pisze Renata Sas w Expressie Ilustrowanym.

Zula jest delikatną efektowną 36-latką, jak mówi "niespełnionym Picassem", ale to nic w porównaniu z tym, czym zaskoczył ją los. Nie mogła wyjść ze zdumienia, że to właśnie jej urodziło się "takie" dziecko. Yotam ma 6 lat, idzie właśnie do szkoły. Dla matki noc przed tym krokiem w inny wymiar jest projekcją całego życia.

Na Scenie Propozycji Teatru Nowego, prezentującej aktorskie inicjatywy, Jolanta Jackowska-Czop z ciepłem i szczerością opowiada tę swoją zwykłą niezwykłą historię.

Monodram pt. "Yotam" Navy Semel jest wyzwaniem dla przedstawianej matki i dla aktorki. To, czego doświadcza, prowokuje do buntu i krzyku. Ale Zula Jackowskiej nie przeklina losu, to samo ciepło i szlachetność. Nie lituje się ani nad sobą, ani nad Yotamem dotniętym zespołem Downa. Traktuje go tak, jak matka powinna traktować dziecko. Cieszy się każdym odkryciem jego ważliwych reakcji. Nie wpada w czarną dziurę, gdy widzi zachowanie sąsiadki czy teściowej. Potrafi nawet sama opowiadać dowcipy o "Downach".

Także ta noc lęku przed wejściem wraz z dzieckiem w nowy świat, zderzenie z nowymi ludźmi, szkołą specjalną nie jest czasem skargi. Zula przeżywa jeszcze raz wszystko, co już za nią. O cztery lata starsza córka jest jej sojuszniczką, mąż odreagowuje wszystkie stresy uprawiając jogging. Kobieta czule ogląda przygotowany tornister...

W inscenizacji wyreżyserowanej przez Karolinę Szymczyk-Majchrzak, ze scenografią Marcina Mustafy wyraźnie, choć symbolicznie, zaznaczony jest świat Zuli, ramy jej mieszkania, zmienność sytuacji "przerzucanych" przy użyciu pilota.

Reakcje Zuli-Jackowskiej zostają pod powiekami. Jej ciepły głos, delikatne gesty mają w sobie samą prawdę. Muzyka, bardzo interesującego łódzkiego zespołu L.Stadt, dodaje nastroju. To jest pełna blasku opowieść o tym, co mogło zabrzmieć jak życiowy koszmar. Uznanie dla aktorki, realizatorów i producenta.