Wrocław. Nie żyje Wojciech Jankowiak
Ze smutkiem informujemy, że 3 lipca b.r. we Wrocławiu zmarł Wojciech Jankowiak, scenograf teatralny, filmowy i telewizyjny.
Autor scenografii do wielu spektakli Teatru Polskiego, m.in:
"Szkarłatny pył", reż. Piotr Paradowski, premiera 20.03.1975
"Wesele", reż. Igor Przegrodzki, premiera 18.11.1981
"Historia", reż. premiera 13.06.1981
"Trans-Atlantyk", reż. Eugeniusz Korin, premiera 02.04.1982
"Woyzeck", reż. Tadeusz Minc, premiera 22.05.1983
"Oni", reż Jacek Bunsch, premiera 23.03.1984
"Na czworakach", reż. Tadeusz Minc, premiera 27.04.1985
"Janulka, córka Fizdejki", reż. Jacek Bunsch, premiera 31.01.1986
"Balkon", reż. Tadeusz Minc, premiera 18.01.1987
"Śmierć Dantona", reż. Jacek Bunsch, premiera 26.02.1988
"Dzieci Arbatu", reż. Jacek Bunsch, premiera 21.05.1988
"Iwanow", reż. Jacek Bunsch, premiera 10.02.1989
"Ósmy krąg", reż. Jan Szurmiej, premiera 04.03.1989
"Biesiada u hrabiny Kotłubaj", reż. Jacek Bunsch, premiera 19.10.1990
"Kasia z Heilbronnu albo próba ognia" , reż. Jerzy Jarocki, premiera 30.11.1994
"Przygody Tomka Sawyera", reż. Jan Szurmiej, premiera 19.03.1995
"Nasz człowiek", reż. Walerij Fokin, premiera 05.04.1998
"Xięgi Schulza", reż. Jan Szurmiej, premiera 08.06.2018.
Wojciech Jankowiak był przez wiele lat związany z Teatrem Polskim we Wrocławiu oraz Teatrem Telewizji jako scenograf. Był wykładowcą na Wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu. Stworzył ponad 300 projektów scenografii do spektakli w teatrach dramatycznych i muzycznych w całym kraju.
W 1985 roku otrzymał Nagrodę Miasta Wrocławia za twórcze dokonania w zakresie scenografii teatralnej, a w 1986 w Opolu - XII Opolskich Konfrontacjach Teatralnych - nagrodę za scenografię do przedstawienia "Janulka córka Fizdejki" w Teatrze Polskim we Wrocławiu.
"Xięgi Schulza" były ostatnim spektaklem w naszym teatrze, do którego Wojciech Jankowiak przygotował scenografię. Tak wówczas pisał w programie do przedstawienia:
Scenografia nie jest dziełem samoistnym, nie funkcjonuje poza przedstawieniem. Każda praca nad określonym dziełem, to praca od początku; nie ma czegoś takiego jak kontynuacja "drogi artystycznej" czy zaznaczenie się jakiejś charakterystycznej cechy indywidualnej. A gdzie zaznaczyć, jak wyjaśnić niezbędną w każdym procesie twórczym rolę intuicji? Tłumacząc swoje wybory, trywializujemy je. W teatrze, który jest moim "obrazem", sposób użycia teatralnej materii, wybór estetyki scenicznej rzeczywistości, zależą przede wszystkim od precyzyjnego rozszyfrowania tajemnicy tekstu dramatycznego. Stylistyczne wybory związane są z moim przekonaniem o konieczności zbudowania takiej sytuacji komunikacyjnej, która otworzy przed publicznością możliwości widzenia, słyszenia, odczuwania, a nade wszystko rozumienia treści komunikatu. Inscenizacje teatralne muszą precyzyjnie operować środkami, jakich się w nich używa.
Pożegnanie Wojciecha Jankowiaka odbędzie się 8 lipca (poniedziałek), o godz. 16.00 na cmentarzu Kiełczowskim (ul. Kiełczowska 90, Wrocław). Pogrzeb odbędzie się 9 lipca (wtorek), o godz. 12.00 na cmentarzu komunalnym w Kamieńcu Ząbkowickim.
