Kraków. "More Music for Sam" w Cricotece online
Cricoteka zaprasza na pokazu spektaklu muzycznego "More Music for Sam" Arturasa Bumšteinasa z udziałem fińskiej performerki Inari Virmakoski. Internetowa premiera spektaklu odbędzie się jutro o godz. 19.00 na facebookowym profilu Cricoteki i będzie można zobaczyć go tylko do niedzieli (10.05).
Spektakl muzyczny "More Music for Sam" wystawiany był w Cricotece w 2015 roku w ramach programu Polifonie, którego motywem przewodnim stały się scenografia dźwiękowa, ruch oraz brzmienie.
Pokaz Arturasa Bumšteinasa stworzony na podstawie wywiadu z fińską artystką Inari Virmakoski idealnie wpisywał się w charakter wydarzenia, głównie ze względu na obecne w nim niebanalne inspiracje muzyczne. W latach 70. oraz 80. Virmakoski mieszkała w Tanzanii i Somalii, pracując jako wolontariuszka oraz edukatorka medyczna. "More Music for Sam" inspirowany historiami z jej życia tworzy narrację, w której widzowie usłyszeć mogą m.in. elementy muzyki afrykańskiej, klasycznej oraz fińskiego pop-rocka.
Transmisję spektaklu w języku angielskim będzie można zobaczyć od piątku (08.05.2020), od godziny 19.00 oraz przez cały weekend.
"W utworze wykorzystuję zestaw pojedynczych obrazów-obiektów pochodzących z dramatów Samuela Becketta (kapelusz, fotel na biegunach, kopiec ziemi, uschnięta gałąź, magnetofon itp.) i tworzę choreografię z nimi związaną, łącząc te obiekty tak, by weszły ze sobą w interakcję. Na przykład: wpleciona w fotel taśma ze szpuli automatycznie wprawia go w ruch, dalej łączy się z uschniętą gałęzią, na której wisi mały zielony dzwonek. W ten sposób wszystkie obiekty zostają połączone w jeden nowy "aparat", który zaczyna działać po uruchomieniu przez performera (w pewnym sensie uwalniają się one z typowego dla siebie symbolizmu, w którym były uwięzione). Nagrany głos artysty będzie opowiadał historie zbierane przeze mnie podczas pracy twórczej. Poprosiłem sto osób, by podzieliły się ze mną swoimi wspomnieniami, które uważają za nieodłącznie związane z muzyką, wspomnieniami przesiąkniętymi muzyką w takim stopniu, jakby były czymś w rodzaju diegetycznej ścieżki dźwiękowej dla ich życia. Tytuł "More Music for Sam" odnosi się do dramatu Becketta "Rockaby" [Kołysanka] (w moim utworze słowo "more" [więcej] będzie jedynym słowem wymówionym przez artystkę na scenie). Mój utwór zaczyna się tam, gdzie"Rockaby" się kończy". A. Bumšteinas
***
Muzyka, libretto, reżyseria: Arturas Bumšteinas
Wykonanie: Inari Virmakoski
Tytuł: "More Music for Sam", reż. Arturas Bumšteinas
Termin: 8.05-10.05.2020 r.
Miejsce: https://www.facebook.com/Cricoteka/
**
Biogramy:
Arturas Bumšteinas
Kompozytor muzyki akustycznej i elektronicznej, artysta wizualny. Specjalizuje się w instalacjach dźwiękowych oraz formach eksperymentalnych. Absolwent Litewskiej akademii Muzycznej i Teatralnej. Współzałożyciel kwartetu na laptopy Twyntyonetentyone oraz grup Works nas, Piotr Kurek, Bartek Kalinka, Ilia Belorukov, Denitsa Mineva, Jesse Glass, Alina Orlova, Antanas Kučinskas, Lina Lapelyt, Vladimir Tarasov, Laura Garbštien, Janel & Anthony, Jeff Surak, Rhodri Davies, Borut Savski, Wojtek Ziemilski, Mieczyslaw Litwiński, Maarten Ornstein, Chordos Quartet. Laureat nagrody Palma Ars Acustica (2013). Jego najważniejsze audiowizualne projekty to m.in. Antiradical Opera (2002-2005), My Own Private Bayreuth (2010), Organ Safari (2010), Words and Music (2010), Gwizdały (2012), Scattered Pages (2012). Z dorobku kompozytorskiego należy wymienić m.in. Floating Points (2002), Placido (2004), Uniforms (2007), Blur (2008), Heap of Language (2009), Pastoral (2010), Reading Newspapers (2011), Chip Off The Old Block (2011), Shadow of Shadows (2011), Eterniday News Nr.1 (2011), Three Sixteens (2012), Caves (2012), To Ostatnia Niedziela (2012).
*
Inari Virmakoski
Performerka i artystka wizualna. Sztuką performansu zajmuje się od 1994 roku, swoje prace prezentowała na całym świecie, m.in. w Chinach, Mozambiku, Kubie, USA, Peru, Chile i w wielu państwach europejskich. Moje performanse to często rytuały, a materiały i pomysły zbierałam w ciągu całego mojego, raczej nomadycznego, życia. W latach 70. i 80. mieszkałam i przez osiem lat pracowałam dla organizacji prozdrowotnych w Afryce (w Tanzanii i Somalii). To doświadczenie mocno wpłynęło na moją pracę artystyczną, ale nie zajmuję się kopiowaniem rytuałów.