Warszawa. Kolejna odsłona Sceny Nowej Muzyki
Pod koniec października Nowy Teatr rozpoczyna kolejną odsłonę koncertów w ramach Sceny Muzyki Nowej. Cykl koncertów Chain Ensemble to prezentacja ważnych dokonań muzycznych ostatnich kilku dekad poza dorocznym świętem muzyki współczesnej.
Ró czyli spokój
20 października | 19.00
Kroschel / Mincek / Thorvaldsdottir / Donatoni
Spokój – nie jako odprężenie – lecz jako pełna swobody koncentracja – to przestrzeń wspólna październikowego koncertu Chain Ensemble. Uważne poruszanie się po kruchym terenie, jakim jest stan pełni, ciągle na nowo na przemian osiągany i destabilizowany. A przy tym błyskotliwość tych na poły realnych, na poły magicznych zjawisk wyłonionych z wyobraźni kompozytorskiej sprawia, że Ró czyli spokój to nie tylko trening uważności (vide sławetne mindfulness), ale też ekscytujące eksploracje muzyczności.
Program:
Artur Kroschel Fracture (2006/2007)
Alex Mincek Poco a Poco (2009)
Anna Thorvaldsdottir Ró (2013)
Franco Donatoni Hot (1989)
Podróże i „podróże”
9 listopada | 19.00
Kagel / Szalonek / Romitelli
Koncert elektryzujący – i nie chodzi tu jedynie o szalone brzmienia gitar elektrycznych – lecz o wielokierunkowe halucynogenne oddziaływania muzycznej wyobraźni. Lekcja Profesora Bad Trip to środkowa część trylogii, którą Romitelli napisał pod wpływem tekstów Henri’ego Michaux poświęconych meskalinie i innym środkom zmieniającym świadomość, odnajdując analogie pomiędzy turbulencjami tak zaburzonej percepcji a procesami dziejącymi się w jego muzyce – obrazy dźwiękowe są poddawane ciągłym wstrząsom, drganiom, deformacjom, ich kontury falują, wibrują, oscylują. Zaburzone są też kierunki wyznaczane przez muzyczną busolę Maurizio Kagela – roztapiające się zegary z Trwałości pamięci Salvadora Dalego, to drobnostka w porównaniu z „Różą wiatrów na orkiestrę salonową” tego kompozytora o korzeniach argentyńsko-żydowskich mieszkającego przez większość życia na zachodzie Europy, który swój antykolonialny krytycyzm i ironię koduje już w tytule swego fascynującego ośmioczęściowego muzycznego traktatu. „Północny zachód” zaczyna się imaginacyjną procesją Indian z Andów, powoli zbliżającą się do publiczności, a kończy się pogwizdywaniami o lekkich odcieniach karnawałowo-sielskich. Skrząca się mrozem „Północ” to odwołanie do syberyjskich rytuałów szamańskich. A Kagela z Romittelim łączą tu Connections Witolda Szalonka – odkrywcy „dźwięków kombinowanych”, którego sonorystyczną inspiracją była „dziwność” dźwięków przypadkowych powstających przy nieumiejętnej grze i brzmienia instrumentów pozaeuropejskich.
Program:
Mauricio Kagel Die Stücke der Windrose: Nordwesten (1991) i Norden (1994)
Witold Szalonek Connections (1972)
Fausto Romitelli Professor Bad Trip, Lesson 2 (1999)
Musica Pura z Austrii
1 grudnia | 19.00
Kühr / Schaufler / Harnik / Furrer / Gander
Muzyka absolutna, muzyka czysta, autoteliczna, która sama jest swoją treścią, nie potrzebuje słów. Jest jak nautilus, łodzik, który dobudowuje kolejne kommory swojej spiralnej muszli przemierzając podmorskie przestrzenie – tak widzi swoją twórczość Elisabeth Harnik – kompozytorka i improwizatorka.
Rock, hard rock i metal to ulubiona muzyka Bernharda Gandera, od niej zaczynał, i jej energię przenosi do muzyki „klasycznej”, ale w take nine nawiązuje nie tyle do słynnego Take five, lecz do Blue Rondo à la Turk Dave’a Brubecka i charakterystycznej nieparzystej rytmiki w metrum 9/8. I Harnik, i Gander, to uczniowie Beata Furrera. Jego „linia horyzontu” to badanie zasady transformacji cząstek, zlepiających się ze sobą i przeplatających w nieskończonej ucieczce, tworząc studium ruchomego cienia.
Program:
Gerd Kühr Música Pura (2011)
Anselm Schaufler Via (2005)
Elisabeth Harnik re-framing I (2010)
Beat Furrer linea dell'orizzonte (2012)
Bernhard Gander take nine (2011)
Renesans i barok dziś
15 grudnia | 19.00
Davies / Sciarrino / Mykietyn
Muzyka dawna iluminowana współczesną wyobraźnią dźwiękową – najbardziej awangardowy kompozytor czasów renesansu, Gesualdo, książę i mistrz madrygałów, oraz jego współczesny odpowiednik – Sciarrino. „Głosy pod szkłem” ożywają pod jego kryształową lupą, uprzestrzennione w czasie, a instrumentarium wzorowane na renesansowym jest precyzyjnie połączone z nowymi brzmieniami. Artyzm Anny Radziejewskiej i jej głos są dla Sciarrina inspiracją od czasu, kiedy zachwyciła go w 2004 śpiewając rolę Lady Mackbeth w jego operze, tak też jest w Cantiere del poema, „placu budowy wiersza”, z tekstami samego kompozytora. Piękno barokowej fugi z Mykietynowskiej konstrukcji w takim kręgu, inkrustowanym też instrumentalnymi odczytaniami dawnych motetów w wersji Petera Maxwella Daviesa, jest jeszcze bardziej dotykalne.
Program:
Peter Maxwell Davies Four Instrumental Motets from Early Scottish Originals (1973-77, wybór)
Salvatore Sciarrino Gesualdo senza parole (2013)
Salvatore Sciarrino Le voci sottovetro: Elaborazioni da Carlo Gesualdo da Venosa (1999)
Salvatore Sciarrino Cantiere del Poema (2011)
Paweł Mykietyn 3 for 13 (1994)
Wykonawcy:
Andrzej Bauer – dyrygent, prowadzenie koncertu
Chain Ensemble
Bilety: 30 zł
Organizator: Towarzystwo im. Witolda Lutosławskiego
Współorganizator: Nowy Teatr
Projekt współfinansuje m.st. Warszawa
Repertuar na październik
