Notatki
W nowohuckim Teatrze Ludowym grana jest od października 1988 r. sztuka Romana Brandstaettera, dramaturga nie za często obecnego na polskich scenach, niewątpliwie ze szkodą dla teatru i dla publiczności, która w przeszłości nie miała, a i obecnie nie ma możliwości pełnego poznania twórczości tego interesującego pisarza, należącego dziś już do klasyków. Akcja Dnia gniewu rozgrywa się w czasie ostatniej wojny: w jednym z polskich klasztorów, który udziela Żydowi ochronienia i z tej racji grozi mu zagłada. Struktura sztuki ma charakter misteryjny i moralitetowy. Jej najgłębszym przesłaniem jest przesłanie religijne: wiara w moc Łaski i odrodzenie moralne, wiara, która poza koszmarem historii odsłania obszary dobra, które mogą być udziałem człowieka. „Łaska — pisze ks. Józef Tischner w programie — jest tajemnicą. Autor odsłania nam okruch tajemnicy. Łaska to coś, co się «wydarza» między człowiekiem a człowiekiem. Ale jest czymś większym niż człowiek a nawet suma dwóch ludzi. Łaska otwiera oczy, uszy. Łaska buduje nowe porozumienia, gdzie były tylko nieporozumienia. Dzięki łasce z nicości zła — a właściwie z cienia, rodzi się dobro”. Reżyseria spektaklu nowohuckiego: Romana Bobrowska i Henryk Giżycki. Scenografia: Stanisław Walczak. Muzyka: Krzysztof Szwajgier. Znakomita kreacja Krzysztofa Globisza w roli Blatta (gra gościnnie). Piękne przedstawienie, podkreślające poetyckość i uniwersalność sztuki teatralnej Romana Brandstaettera.
