Przeszczep
Krzywa płaska Jana Szymańskiego, to nowa, kolejna prapremiera polskiej sztuki współczesnej w Teatrze Ochoty w Warszawie, wyreżyserowanej przez Jana Machulskiego, ze scenografią Ewy Arcinowskiej, Teatr Ochoty okrzepł, stał się jednym ze stałych — rzec można — teatrów stolicy, placówką, która powoli przekształca się w swego rodzaju „kombinat". Działa tu bowiem Ognisko Teatralne pracujące systemem studyjnym, posiadające własne zespoły, Koło Miłośników Teatru, bardzo aktywne, organizujące spotkania z wybitnymi ludźmi sceny, są organizowane obozy teatralne, na których młodzież przygotowuje własne spektakle, wieczory, ogniska, bierze udział w różnych akcjach Jak np. w tegorocznej akcji „Bieszczady 40". Teatr Ochoty występuje także na terenie zakładów pracy, w fabrykach. Jest niewątpliwie ewenementem na terenie Warszawy, ma już swoich stałych bywalców, gorących dyskutantów, jest to bowiem placówka, gdzie się dyskutuj* po każdym spektaklu. Widzowie bowiem chcę o pracy teatru wiedzieć jak najwięcej. Więź, jaka powstaje po tych wieczorach teatralnych pomiędzy aktorami i widzami jest więzią trwałą i serdeczną.
Nowy spektakl w Teatrze Ochoty: Krzywa płaska to dramatyczna opowieść o walce o życie człowieka, któremu trzeba natychmiast przeszczepić nerkę drugiego człowieka. Treścią sztuki są w rzeczywistości moralne aspekty zabiegu, odpowiedź na pytanie, czy można człowiekowi, który wydaje się z punktu lekarskiego prawie martwy wyjąć nerkę, aby ratować drugiego człowieka, któremu przeszczep pozwoli żyć jeszcze wiele lat. A więc sprawa podjęcia decyzji przez lekarza, a więc także spra-wa rodziny człowieka, któremu ma się wyjąć nerkę, wreszcie, konflikt sumienia lekarskiego, który być może staje się „zabójcą" jednego dla ratowania drugiego. Problem zawiły pod każdym względem, nie roztrzygnięty do końca w żadnym chyba kraju na świecie, dyskusyjny tak w gronie lekarzy, jak i Ich potencjalnych pacjentów. Sprawa etyki lekarskiej i wiary w nią przeciętnego człowieka, który lekarzowi musi wierzyć i ufać mu. Byle już kilka światowych procesów sądowych w których skazano na wysokie kary lekarzy decydujących się na przyśpieszenie śmierci pacjenta, który cierpiał na nieuleczalną chorobę. I w tej sztuce mamy do czynienia z prokuratorem…
Dobra, wyrównana gra zespołu aktorskiego dala spektakl żywy, interesujący pod każdym względem, prawdziwy w przeżyciach. Interesujące kreacje stworzyli rodzice chłopca, którego nerka mogła uratować życie młodej dziewczyny. Byli nimi Halina Machulska i Kazimierz Zarzycki. Lekarzem dyżurnym, do którego należała trudna decyzja był Jan Machulski. W pozostałych rolach wystąpili Krzysztof Kiersznowski (prokurator), Halina Chrobak, Janina Nowicka (matka dziewczyny), Bożena Stryjek, Janusz Cywiński, Janusz Leśniewski, Aleksander Jasiński.
