Zborsuczona recenzja
Szanowny Panie Redaktorze!
Z dużym niesmakiem przeczytałam w „Dzienniku Polskim” z dnia 4 czerwca 1985 r. recenzję Lesława Bobki ze sztuki Witkacego W małym dworku.
Z wykształcenia jestem polonistką i razi mnie ogromnie nadużywanie niezrozumiałego dla mnie wyrazu – „zborsuczyć”, którym pan Bobka pieści się jak z jakimś „delikatesem” językowym, używając go w tytule i w tekście swej recenzji wiele razy, we wszystkich możliwych odmianach. A więc: Zborsuczone widmo, Zborsuczony reżyser, zborsuczony scenariusz…
Do teatru chodzi się po odrobinę kultury, gdyż teatr jest poważnym czynnikiem zbiorowego dorobku ludzkości. I na pewno sztuka Witkacego, czy się go lubi, czy nie, grana zresztą doskonale – dorzuciła coś do tej kultury. Niestety – swą recenzją pan Bobka dorobku nie wzbogacił.
Łączę wyrazy poważania
Irena Paczoska
