Rockendrollowa Babcia w za dużych kapciach
Nogi do nieba, ocean wdzięku i metr osiemdziesiąt wzrostu ma Czerwony Kapturek w musicalowo-kabaretowej wersji znanej bajki, wystawionej przez teatr Miniatura. Na kanwie wiersza Jana Brzechwy reżyser Waldemar Wolański napisał błyskotliwą i zabawną do łez sztukę.
Dołożył 26 piosenek, do których wpadającą w ucho muzykę skomponował Bogdan Dowglasz. Są tanga, walce, polka, blues, a nawet rock and roll, w wykonaniu Babci w za dużych kapciach - w tej roli rewelacyjna Irena Sawicka.
Główni bohaterowie to proste, jak z dziecięcych rysunków, lalki: wielkie głowy, długie, cienkie kończyny z gumy (a może sznurka?), duże dłonie i stopy. Dłonie to rękawiczki na rękach aktorów, stopy - kapcie na ich stopach. Lalki są wesołe, trochę karykaturalne i szalenie dynamiczne. Za nimi ukrywają się ludzie. Czasami odkładają lalki, burząc iluzję. Ważniejsza jest bowiem zabawa w teatr, snucie opowieści, budowanie spektaklu na oczach widzów.
Chociaż historia Czerwonego Kapturka jest dobrze znana i nawet najmłodsi wiedzą, jak się potoczy, to jednak Waldemar Wolański wciąż zaskakuje publiczność. Dzieci mogą się zdziwić, słuchając aktorów, którzy radzą: Gdy językiem za dużo ktoś miele, gdy zadaje nam pytań zbyt wiele, to najprościej jest zjeść delikwenta i dyskusja jest zaraz zamknięta. Zjeść konkurencję, niech nie marudzi nam tutaj więcej.
Akcję przerywają brawa. Kapitalne są duety.
- Panie Gajowy, coś pan taki nerwowy, niech się pan uspokoi - śpiewa Wilk (Arkadiusz Urban).
- Ja cię, Wilku, zastrzelę, wtedy będzie weselej - grozi Gajowy, Jacek Gierczak, którego zobaczymy też w "życiowej roli" - Biedronki.
Zbuntowanego i krnąbrnego Kapturka zagrała Agnieszka Grzegorzewska, z temperamentem szalejąca na scenie. Przezabawny jest Gil (Piotr Kłudka). Bawi Hanna Miśkiewicz jako niegrzeczna Wiewiórka.
Pomysł scenografii Joanny Hrk jest genialnie prosty. Na scenie pojawia się książka o Czerwonym Kapturku, aktorzy, otwierając kolejne strony, wkraczają do akcji. Nie ma kostiumów, za to wszyscy noszą czerwone kapturki. Pysznie bawią się nie tylko dzieci, ale i dorośli. Spektakl rozśpiewany, roztańczony, barwny i żartobliwy.
