Warszawa. "Oniegin" w choreografii Johna Cranko
Prawie 20 lat trwały starania, by zespół warszawskiego Teatru Wielkiego mógł wystąpić w balecie słynnego choreografa Johna Cranko. W sobotę odbędzie się wreszcie długo oczekiwana premiera "Oniegina"
Cranko urodził się 80 lat temu w RPA. Pierwszy balet zrealizował już jako 16-latek. Przełomem w karierze był wyjazd do Anglii tuż po zakończeniu II wojny światowej. Tańczył tam w Sadler Well's Theatre Ballet w Londynie, ale już od początku kariery interesowała go przede wszystkim choreografia. Szybko zyskał uznanie swoimi pierwszymi londyńskimi baletami.
W 1961 roku objął kierownictwo zespołu w Stuttgarcie, który dzięki niemu stał się jedną z najlepszych grup w Europie. Wywarł ogromny wpływ na rozwój sztuki baletowej, jego uczniami byli m.in. John Neumeier, Jiři Kylian czy Gray Veredon.
Pozostawał wierny klasyce, ale jej nie kopiował. Jego specjalnością stały się wielkie, fabularne widowiska i mimo że od śmierci artysty minęło ponad 30 lat (Cranko zmarł nagle w samolocie w 1973 roku, wracając z występów Baletu Stuttgarckiego w Nowym Jorku), są one nieustannie wznawiane na świecie. Szczególną popularnością cieszy się "Oniegin".
Cranko przeniósł na scenę poemat Puszkina, inspirując się muzyką opery Czajkowskiego, ale całość opracował według własnego wzoru. W trzyaktowym balecie punktem kulminacyjnym są dwie sceny rozgrywające się między Tatianą i Onieginem. W pierwszej z nich ona, pisząc do niego list, zasypia i we śnie przychodzi do niej ukochany Oniegin. Duet finałowy ukazuje ich niemożliwą do spełnienia miłość.
W przedstawieniu wystąpi cały zespół baletowy Opery Narodowej, orkiestrą dyryguje Paweł Przytocki.
Teatr Wielki - Opera Narodowa, pl. Teatralny 1, tel. 022 826 50 19, premiera: 28.04, godz. 19, spektakle: 29.04, 16.05 i 18.05.
***
Specjalnie dla "Rz" - Georgette Tsinguirides, uczennica Johna Cranko i realizatorka jego baletów: - "Oniegina" John Cranko stworzył dla wielkiej gwiazdy swego zespołu stuttgrackiego - Marcii Haydée. To była tancerka o niesłychanie silnej osobowości, krucha i delikatna, a zarazem obdarzona ogromną siłą woli. W jej tańcu nie było nigdy odrobiny fałszu. Pracując w Warszawie, nie starałam się szukać wykonawczyni roli Tatiany do niej podobnej. Wiem, że w każdej nowej inscenizacji "Oniegina" kolejni tancerze muszą dodać postaciom coś własnego. Ważne jest natomiast, by zachowali styl Cranko.
