Piękne muzeum
Gala Baletowa podczas Poznańskiej Wiosny Baletowej. Pisze Stefan Drajewski w Głosie Wielkopolskim.
Oglądając "Galę baletową", czułem się, jakbym zbłądził do muzeum. Każda sala poświęcona innemu klasykowi. W pierwszej Piotr Czajkowski ("Jezioro łabędzie", "Dziadek do orzechów", "Romeo i Julia"), w drugiej Ludwik Minkus ("Don Kichot", "Bajadera"), w trzeciej popisowe wariacje, choć nieco mniej znanych mistrzów, w ostatniej - dzieła współczesne.
Balet tym się różni od galerii obrazów, że choreografia i muzyka to tylko partytura, którą muszą odczytać wykonawcy. To od nich tak naprawdę zależy, czy na scenie zaistnieje arcydzieło, czy widz zobaczy ledwie poprawny popis. Nie wszystkim artystom biorącym udział w "Gali baletowej" udało się wydobyć z klasycznych dzieł prawdziwe piękno. Elena Gorbatsh i Andrzej Leonovitch (Balet Królewski w Sztokholmie) nie wyszli poza poprawność i dobrze, że po ich występie nastąpiła prezentacja popisowych wariacji w wykonaniu uczniów szkół baletowych z Poznania i Warszawy.
Przy tej okazji warto zapamiętać nazwisko Irminy Kopaczyńskiej, niezwykle utalentowanej uczennicy Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Poznaniu.
Chętnie ominąłbym salę z Minkusem, ale trudno wyjść z koncertu. Nie potrafię zachwycić się ani "Don Kichotem", ani tym bardziej "Bajaderą". Ale tu spotkało mnie zaskoczenie. W Pas de deux z "Don Kichota" wystąpili Marta Fiedler i Siergiej Basałajew (Opera Narodowa w Warszawie). Fiedler tańczy zjawiskowo. Potrafi w każdej postaci odnaleźć to coś, co na kilka minut przykuwa uwagę publiczności. To samo można powiedzieć o jej kreacji w "Zorbie".
Największą atrakcją wieczoru okazała się sala z baletami współczesnymi, a w niej występ Filipa Barankiewicza, solisty Stuttgarter Ballett, który zatańczył choreografię współczesną do piosenki Jacquesa Brela "Les Bourgeois". To był majstersztyk. No i finał. Maksim Wojtiul i Andrzej Płatek z zespołem Teatru Wielkiego w Poznaniu brawurowo wykonali Zorbę.
Na zdjęciu: Marta Fiedler
