Artyści o sumieniu
"Nic co ludzkie" - trzy minidramaty autorstwa Artura Pałygi są próbą zmierzenia się z wciąż niewygodnym dla wielu Polaków problemem pogromów żydowskich w czasie drugiej wojny i w powojennej Polsce. - To jest bardzo mocny temat, na podstawie którego powstało, mam nadzieję, odważne przedstawienie - mówi Piotr Ratajczak, reżyser jednej z częćci przedstawienia.
Spektakl, który powstał na podstawie tych tekstów, zawiera m.in. zeznania świadków pogromu kieleckiego, wstrząsające relacje byłych więźniów KL Auschwitz-Birkenau oraz fragmenty słynnej książki Jana T. Grossa "Strach". Przedstawienie wyprodukowane przez lubelską Scenę Prapremier "In Vitro" to po części dzieło szczecińskiego reżysera Piotra Ratajczaka.
- Nasz spektakl okazał się hitem. Pokazywaliśmy go na najważniejszych festiwalach teatralnych w Polsce, łącznie z festiwalem żydowskim "Szalom" w Warszawie. Został doceniony także przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - otrzymaliśmy wyróżnienie w ogólnopolskim konkursie na wystawienie polskiej sztuki współczesnej - mówi reżyser. - Wśród recenzji pojawiła się jedna, z której jestem szczególnie dumny. Według "Naszego Dziennika" zrealizowaliśmy najbardziej antypolskie przedstawienie w aktorskim teatrze.
Ratajczak przeniósł na scenę relacje świadków pogromu kieleckiego i zbrodni w Jedwabnem. Wszystkie zaczerpnięte z książki Grossa. Reżyserami pozostałych dwóch części inscenizacji są Piotr Passini i Łukasz Witt-Michałowski.
- Bardzo zależy mi na tym, żeby spektakl pokazać to w Szczecinie - podkreśla Ratajczak. - To jest bardzo mocny temat, na podstawie którego powstało, mam nadzieję, odważne przedstawienie. Wśród bohaterów "Nic co ludzkie" pojawiają się mordercy, antysemici oraz ludzie, którzy ratowali Żydów. I za każdym razem, kiedy pokazujemy nasz spektakl, na widowni dzieją się różne rzeczy. Na przykład w Jeleniej Górze jeden pan ostentacyjnie wyszedł z sali, krzycząc, że to skandal. W Warszawie, na festiwalu "Szalom", doszło do podobnego incydentu. Ale takie zachowanie dobrze świadczy o nas. To są reakcje nerwowe dlatego, że te monologi są prawdziwe. Opisywane zdarzenia miały miejsce.
