Lek na zdradę
Mąż dopuszcza się zdrady. Jego żona, kiedy dowiaduje się o tym, wpada w histerię i próbuje popełnić samobójstwo. I na odwrót: ona romansuje, on rewanżuje się jej iście piekielną awanturą. Wreszcie mężczyzna rzuca propozycję, aby odrzucić mieszczańską hipokryzję i zamienić ich związek małżeński w związek otwarty. Obojgu trudno jednak stłumić w sobie zazdrość o ukochaną osobę.
Tak w ogólnym zarysie wygląda burzliwa historia pewnego małżeństwa w dowcipny sposób opowiedziana w komedii "Związek otwarty". Czy autorzy sztuki - znany włoski dramaturg, reżyser i aktor Dario Fo oraz jego żona Franca Ramę - dla dodania autentyzmu wydarzeniom na scenie wykorzystali w niej doświadczenia z własnego życia, nie wiadomo. Wiadomo natomiast, że błyskotliwa jednoaktówka, napisana w latach 70., w krótkim czasie stała się przebojem teatrów w całej zachodniej Europie.
Teatr Ateneum w Warszawie przygotował "Związek otwarty" wkrótce po tym, jak Szwedzka Akademia Literatury w 1997 r. przyznała Dario Fo Nagrodę Nobla. Po ogłoszeniu nazwiska laureata rozpętała się burza - większość komentatorów uznała, że nagroda trafiła w najmniej odpowiednie ręce. Wielu krytyków teatralnych i literackich twierdziło wówczas otwarcie, że Włoch jest autorem co najwyżej przeciętnym, dorzucając do kompletu zarzut o sympatyzowanie z radykalnymi ruchami lewicowymi. Jednak warszawska publiczność nie zraziła się fatalnymi ocenami twórczości Fo i na "Związku otwartym" zapełniała widownię do ostatniego miejsca na każdym spektaklu. W recenzjach po premierze chwalono nie tylko świetny, inteligentny tekst. Wysoko ocenione zostało również znakomite aktorstwo duetu Ewa Wiśniewska - Leonard Pietraszak, którzy wcielili się w bezustannie kłócących się, ale tak naprawdę walczących o uratowanie swojego małżeństwa bohaterów.
